BCCCAP00000000000000000000862

OCKHAM EN LA ESPlRITUALIDAD DEL SIGLO XIV 109 Cristo debe ser el seguiroiento del Jesus terreno en su pobreza e impotencia, de manera que la Iglesia se sienta liberada de todo interés mundano por el domi– nio y la posesi6n 22 • Desvinculada de estos compromisos humanos, la Iglesia podrii cuidar mejor el servicio espiritual para la salvaci6n de los humanos. Ockham era perfectamente consciente de que la Iglesia del medievo habfa llegado a un poder y una riqueza que no tenia en sus principios. Y penso en un retomo a la pureza primitiva, confiandose mas al poder de Dios, ya que sola– mente a través del testimonio humilde de la promesa de salvaci6n traida por Cristo, encuentra justificaci6n la presencia de la Iglesia en el mundo. Es de no– tar que Ockham, al contrario del radicalismo antieclesiastico de un Marsilio de Padua, no quiete una Iglesia simplemente desprovista de todo recurso materia! praese,rs durius agam semndum potestatetn qtl(Jm Domù11ts dedit in aedifaationem et non in dest111ctio11em vestmm. Quibus verbis datur intelligi quod potestas apostolica propter utilitatem subdito.rum est principaliter instituta a Ch.risto. Non enim Ch.ristus committento oves suas Petto principaliter voluit providere honori ve! commodo ac quieti ve! utilitari Petti, sed principaliter voluit providere utilitari ovium, propter quod non dixit Petto: dominare ovib11smeis, nec dixit fac de ovibfls meis quidqflid tibi phcrmit, q11od ad t1111mf11erit commod11111 et honorem, sed dixit pasce oves meas, quasi diceret fac quod earum respicit utilitatem et necessitatem... Nec mirum; bonum enim commune praeferendum est bono privato... Principatus apostolicus seu papalis non minus iostitutus est propter communem utilitatern fidelium quam pri.ncipatus saecularis tempi:atus ~ iustus propter utilitatem subiectorum, qui tamen propter utilitatern subditorum institutus est, secundummundi sapientes in politicis. Ergo principatus papalis non propter ipsum Papam, sed propte.r fideles institutus est a Ch.risto... Unde beatus Augustinus in omelia super illud Jo. 10: Qui t11m intrat per osti11111, etc ... 'Episa,pi non szmt 1,t dominent11r in clero, sed 1tl forma sint 011Jniu111 et suo exe1nplo omnes edijicent et mmine111 perdoni... Ex quibus manifeste concluditur, quod Romanus Episcopus, si vult primus inter episcopos reputari, non honorem suum ut dicat se super omnes fideles talem habere plenitudinem postestatis, ~ed utilitatem alio.rum debet intendere ut illam solummodo sibi attribuat potestatem quia fidelibus necessaria et utilis est censenda, cuiusmodi non est talis plenitudo potestatis". Guillelmi de Ockham B1wifoq11i11111 de potestate Papae, ed. crit. por L. Baudry, Paris 1937; I. 2, c. 5; pp. 22-24. 22 ''Posset ergo Papa de iure privare regem Franciae et omnem alium, sine culpa et absque causa, regno suo, quernadm.odum dominus absque causa et sine culpa potest tollere a servo suo rem quam sibi concessit; quod est absurdum. Posset et:iam Papa, si talern haberet tam in temporalibus quam in spiritualibus plenitudinem potestatis, multo plurimas et graviores cerimonias exteriores imponere christianis quam fuerint cerimoniae veteris legis, quare nullo modo !ex evangelica esset lex libertatis, sed intollei:abilis servitutis. Est ergo praedicta assertio haereticalis censenda". Ibid, I. 2, c. 3; p. 20. Realmente," tal corno entiende Ockham la plenitud de la potestad papal es evidentemente una monstruosidad mas que una herejia.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz