BCCCAP00000000000000000000862

108 BERNARDINODEARMEILADA en que Dios g-raciosamente se of.rece y el hombre libremente acepta y se ofrece en correspondencia 20 • La caracterfstica afectividad de la devoci6n franciscana encuentra en esta visi6n teologica su dimensi6n mas profunda. 3. Otto tema que esta en el coraz6n de la espiritua/idadfranciscana es la idea y la realizaci6n practica de la pobreza. Hemos ya aludido a la situaci6n confusa y lamentable en la que Ockham se vio implicado en confrontaci6n con el Papa a causa de dicha cuesti6n. A este respecto no podemos dejar de apreciar, dejando de lado los modos y circunstancias que nos parecen objetivamente reprensibles, la raz6n mas profunda de su actitud, que sigue siendo un signo profético y es- . timulante para nuestros tiempos, para la Iglesia y para la Orden franciscana, dos realidades siempre en crisis de reforma ("ecclesia semper reformanda"). En los escritos polémicos de Ockham, - repito que, prescindiendo de la circunstancia persona! propia y la del Papa Juan XXII de Avifi6n -, es posible adivinar la intenci6n profunda del cuadro que él delinea de Cristo y de la Igle– sia, donde aparecen claramente sus visiones teol6gicas fundàmentales. Su idea de la Iglesia corresponde a la visi6n franciscana de fe y de comunidad, incom– patible con el empefio por conquistar cualquier espede de poder mundano. Se demuestra que el Papa no tiene de Cristo tal plenitud de poder, por el hecho de que el principado papal es un principado instituido para el bien comun y no para honor y provecho del Papa 21 • Mas bien, todo el esfuerzo del Vicario de 20 "Circa secundum dico quod Deus non de necessitate acceptat actum elicitum ex caritate creata, loquendo de necessitate absoluta, sed potest de potentia sua absoluta illum actum non acceptare, accipiendo 'non acceptare' pro non velie dare alicui vitam aetemam. Quod probo, quia secundwn sanctos Deus nihil agit ad extra de necessitate, nec aliquid aliud a se vult necessario; igitur quocumque actu posito in quocumque viatore, Deus non de necessitate naturae vult sibi dare vitam aetemam, et per consequens potest talem actum non acceptare... Secundo dico quod de necessitate acceptat actum elicitum ex caritate, loquendo de necessitate ex suppositione, quia haec consequentia est necessaria: Deus ordinavit et instituit per leges iam datas quod talis actus sic elicitus sit acceptandus, igitur Deus illum actum iam elicitum acceptat; quia antecedens non potest esse verum sine consequente, et tamen tam antecedens quam consequens est simpliciter contingens". Q11odlibeta septem, edidit Joseph Wey, St Bonaventure, N. Y. 1980; Opera theoktfca, IX; I. VI, q. 2: Utmm Deus de necessitate acceptet at:tum elicitum ab habente caritatemmatanr. p. 590s. 21 "Adhuc quod Papa non habeat ta.lem plenitudinem potestatis aperte monsttatur per Apostolum, qui 2 Cor. ultimo ait pro se et universis praelatis Ecclesiae: Haec ab,ens scribo non 1d

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz