BCCCAP00000000000000000000826

PREFRANCESCANESIMO NELL'EVANGELISMO DI S. STEFANO DI MURET? 93 ,,compiva e s'universalizzava in quella dell'Ordine francescano, da S. Maria degli Angeli, attraverso i secoli. Quando si recò a Roma, nel 1210, per l'approvazione pontificia da parte di Innocenzo III, il suo « inventar et institutor » ne difese l'originalità sacra presso lo stesso suo avvocato curiale, il card. Co-· lonna, detto Giovanni di S. Paolo, perché proveniente dall'omonima .abbazia presso la basilica romana; questi gli proponeva l'inquadra– mento in una forma o regola di vita monastica o eremitica 76 • Il pontefice rispetta questa libertà d'iniziativa, ne riconosce l'i– spirazione, le concede ampia fiducia, e a quello del Vangelo aggiunge il mandato della Chiesa: « Andate con Dio, o fratelli, e come egli si ,degnerà ispirarvi, predicate a tutti la penitenza » 77 • La suggestione della solitudine contemplativa poteva sorgere, semmai, dall'intimo godimento del vivere povero e libero da ogni -cupidigia terrena e da ogni legame con le schiavitù sociali. Di ritorno -da Roma, la comitiva apostolica, durante una sosta di due settimane in località disabitata, amena, e quasi cimiteriale, vicino a Orte, subì il fascino della natura, della lieta mendicità, della serena convivenza; ·Tommaso da Celano descrive quel primo esperimento come la luna ,di miele delle nozze con Madonna Povertà 78 ; la distolse dall'incanto il timore di godere di quel soggiorno come da padroni; ma soprat– tutto la spingeva al pellegrinare il destino della propria missione apo~ stolica; questa ricevette un collaudo di convinzione riflessa e matura– ta, poiché s. Francesco, con i suoi, si convinse d'esser chiamato a non bini et bini per diversas partes orbis, annuntiantes hominibus pacem et paenitentiam in remissionem peccatorum; et estote patientes in tribulatione, securi quia propositum et promissum suum Dominus adimplebit. Interrogantibus humiliter respondete, persequentibus benedicite, vobis iniuriantibus et calumniam inferentibus gratias agite, quia pro his regnum nobis praeparatur aeternum' ». 70 1 Cel 33 : 26: « Verum quia homo erat providus et discrctus, coepit emn de multis interrogare et, ut ad vitam monasticam seu eremiticam diverteret, suadebat. At sanctus Franciscus suasionem eius humiliter, prout poterat, recusabat, non persuasa despiciendo, ·sed alia pie affectando, altiore desiderio fercbatur. Mirabatur dominus ille fervorem ipsius, •et timens ne a tanto proposito resiliret, ei planiora itinera ostendebat. Tandem eius constan– tiae victus precibus acquievit, et coram domino papa studuit eius negotia de caetero pro– movere >>, 11 1 Cel 33 : 26-27: « •.. benedixit sancto Francisco et fratribus eius, dixitque eis: 'Ite -cum Domino, fratres, et prout Dominus vobis inspirare dignabitur, omnibus paenitentiam praedicate. Cum enim omnipotens Dominus vos numero multiplicabit et gratia, ad me cum _gaudio referetis, et ego vobis his plura concedam et securius maiora committam ». 78 1 Cel 35 : 28: « Erat eis exsultatio magna, cum nihil viderent ve! haberent quod eos posset vane seu carnaliter delectare. Coeperunt propterea cum sancta paupertate ibidem habere commercium, et in defectu omnium quae sunt mundi nimium consolati, disponebant, sicut ibi erant, ei ubique perpetuo adhaerere. Et quia, deposita omni sollicitudine terreno– rum, sola eos divina consolatio delectabat, statuunt et confìrmant, nullis tribulationibus agi– tati, nullis impulsi tentationibus, ab eius amplexibus resilire ». MMP I - 9

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz