BCCCAP00000000000000000000825

KRITIK VAN ORTROYS AN DER « LEGENDA TRIUM SOCIORUM » 71 Je: Pauca de multis gestis ipsius, quae per nos vidimus, vel per alios sanctos fratres scire potuimus... sanctitati ve– strae, veritate praevia intimare. .le: Non contenti solum narrare mira– cula, quae sanctitatem non faciunt, sed ostendunt, sed etiam sanctae conversa– tionis eius insignia, et pii beneplaciti voluntatem ostendere cupientes, ad... aedificationem volentium eius vestigia .imitare 74 • .lf: Quae tarnen per modum Legendae non scribimus... Sed velut de ameno prato quosdam flores arbitrio nostro pulchriores excerpimus, continuatam historiam non sequentes, sed multa seriose relinquentes, quae in praedictis legendis sunt posita... .l g : Quibus haec pauca... poteritis fa– cere inseri, si viderit discretio esse iu– stum. Credimus enim, quod si venera– bilibus viris, qui praefatas confecerunt Legendas, haec nota fuissent, ea mini– me praeterissent, quin saltem pro par– te [nicht: propter] ipsa suo decoras– sent eloquio. .lb: Obedire propterea iussionibus sanc– tis... supplici devotione concurrimus; sed virium nostrarum propensione me– ditatione infirmitatis, iusto timore per– cutimur, ne tarn digna materia, non prout exigit pertractata, contrahat a no– bis quod displiceat caeteris. 2c: Miracula quaedam inseruntur prout se ponendi opportunitas offert. 2b: Exprimere intendimus et vigilanti studio declarare, quae sanctissimi pa– tris tarn in se quam in suis fuerit vo– luntas bona, beneplacens et perfecta (Rom 12, 2), in omni exercitio discipli– nae caelestis et summae perfectionis studio, quod semper habuit apud Deum et apud homines in exemplis. .ld: Quis enim, in tanta diversitate ver– borum et actuum lance subtilis exami– nis valeat sie cuncta pensare, ut om– nium auditorum sit de singulis una sententia? 2a: Continet in primis hoc opusculum quaedam conversionis sancti Francisci facta mirifica, quae ideo in Legendis dudum de ipso confectis non fuerunt apposita, quoniam ad auctoris notitiam minime pervenerunt. Van Ortroy hat sodann auf den scheinbaren Widerspruch zwi– schen Brief und Leg3soc hingewiesen; doch ist ihm die weitgehende .Ähnlichkeit zwischen diesen im Stil und im Cursus entgangen: Brief und Legende verwenden nicht allein den Cursus, sondern zeigen dabei für den Cursus velox eine gewisse Vorliebe. Dies spricht aber dafür, .daß Brief und Legende zusammengehören. Aber der Widerspruch zwischen Brief und Legende? Er löst sich sofort, wenn man nicht von vorneherein voraussetzt, die heutige Form der Leg3soc sei vollstän– dig in ihrem ursprünglichen Text auf uns gekommen; tatsächlich kann man aber nur beweisen, daß bereits die ältesten Handschriften dieser Legende - diese sind nicht älter als das beginnende 14. Jahr– hundert -, und daß Bartholomäus von Pisa im Jahre 1385 nur die heutige Gestalt vor Augen hatten. Obschon man ein letztes Urteil erst fällen kann, wenn auch ihr Verhältnis zum Anonymus Perusinus, zu den Texten von G. Abate 74 Dieselbe Beteuerung auch bei: 1 Cel 70 und JulVita, 56; vgl. Eoou,mo o'ALEN<;ON, La Legende, 7(1901) 465 Anm. 2.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz