BCCCAP00000000000000000000821
KRITIK VAN ORTROYS AN DER « LEGENDA TRIUM SOCIORUM » 55 .58b; 59b; 59c; 59f und 60a. Da darin das Abhangigkeitsverhaltnis durchweg dasselbe ist, genügen einige wenige Belege : Leg3soc LibLaud 37b: Eorum quoque parentes et con– sanguinei persequebantur illos. Aliique de civitate deridebant ipsos tanquam insensatos et stultos; quia tempore illo nullus relinquebat sua, ut peteret elee– mosynam ostiatim. II, 669, 38 ff: Persequebantur eos pa– rentes et alii deridebant, quia eo tem– pore nullus iuvenis inveniebatur, qui propter Dominum omnia sua relinque– ret et eleemosynam peteret ostiatim. 37c: Episcopus vero civitatis Assisii, ad quem pro consilio frequenter ibat vir Dei, benigne ipsum recipiens dixit ei: « Dura videtur mihi vita vestra et aspera, nihil scilicet in saeculo possi– dere ». Cui sanctus ait: « Domine, si possessiones aliquas haberemus, nobis essent necessaria arma ad protectio– nem nostram. Nam inde oriuntur quae– stiones et lites, soletque ex hoc amor .Dei et proximi multipliciter impediri ». IV, 675, 11 ff: Episcopo Assisii dicen– ti sibi, quod multum videbatur sibi aspera vita ista, nihil in hoc saeculo possidere, respondit: « Si possessio– nes aliquas haberemus, arma ad pro– tegendum necessaria nobis essent, quia quaestiones et lites plurimae inde oriuntur, de quibus Dei ac proximi solet dilectio impediri ». Leg3soc 42c: Omnes se quoque to– tos obediendum praebe– bant, ad praecipientis vo– luntatem se continuo prae– parantes; non discerne– bant inter iustum et iniu– stum praeceptum, quia quidquid praecipiebatur putabant esse secundum Domini voluntatem, et i– deo implere praecepta e– rat eis facile et suave. .59b: Quidam enim se tam graviter affligebant, ut cuneta in se carnis repri– meren t incentiva, quod quilibet videbatur odire seipsum. LibLaud 1 Cel II, 670, 21 ff: nihil oboe- 39: Nihil sanctae oboedien– dientiae sanctae audebant tiae praeceptis audebant praeponere oboedientissi- praeponere oboedientissi– mi milites, qui nihil scien- mi milites; qui, antequam tes discernere in praecep- perficerentur oboedien– tis ad iniuncta quaeque, tiae verba, se ad exsequen– omni contradictione remo- dum imperium praepara– ta, quasi praecipites con- bant; nihil scientes discer– currebant. Quidquid enim nere in praeceptis, ad praecipiebatur eis, puta- quaeque iniuncta, omni bant praeceptum esse per contradictione re m o t a , Domini voluntatem, et i- quasi praecipites concur– deo erat eis suave et fa- rebant. cile omnia adimplere. II, 671, 25 ff: Tanta mace- 43: Docebat eos... carnis ratione carnis incentiva re- incentiva reprimere. primere satagebant... Tan- tam sibi afflictionem qui- libet faciebat, quod vide- bantur habere odio seme- tipsum. Wahrend also in §§ 37b-c die Anklange unverkennbar sind, ist in § 42c für die 1. Halfte die Ahnlichkeit nur in der Sache, für die 2. Halfte auch im Wortlaut gegeben, wahrend LibLaud für den l. Teil im Wortlaut mit 1 Cel, für den 2. aber nur in der Sache übereinstimmt. Für den 2. Teil von § 59b scheint LibLaud direkt von 1 Cel abzuhangen wie auch Leg3soc, wahrend sein l. Teil wiederum Vorlage für Lib Laud bildet. Keineswegs aber la.Bt sich aus de11 Texten eruieren, LibLaud müsse selbst Vorlage für Leg3soc gewesen sein; zum min– desten ist auch die andere Moglichkeit offen, da.6 namlich Leg3soc
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz