BCCCAP00000000000000000000821
102 OCTAVIANUS A RIEDEN _graphus de diuturno spatio perdurantis morbi necnon de illius con– valescendi difficultate disserat 14 , satis probabilis apparet índoles organica infirmitatis 15 • 2. - De stomachi morbo in quem S. Franciscus mature incurrisset Viri in re medica admodum versati propugnant Fundatoris post conversionem valetudinem mox in discrimen venisse ob corporis sui dirissimam tractationem per diuturna ieiunia, vigilias aliaque mortifi– cationis genera. Quin praelaudati scriptores fontium testimonia ex– plicita recolant, statuunt illum inde a ministerio apostolico incepto stomachi perturbationibus seu dyspepsia gastrica laborasse 16 • Ad mentem Laurentii Gualino Pauperculi dyspepsia dicta ulcere stomachi 14 S. B0NAVENTURA, Leg. min., c.l, lect. 2 : 665 ait: « Et castigatus fuit exterius prolixi languoris gravedine et clarificatus interius Sancti Spiritus unctione ». Cf. etiam supra, adn. 4. - Non qua testimonium historicum quidem, at potius velut rem raritate notabilem, adiunxisse iuvat: S. BIRGITTA DE SUECIA (t 1373), Revelationes extravagantes, c.67, n.2 : G. Durante II, Romae 1678, 452b: « Nam S. Franciscus diu fuit infirmus, et tamen tune fecit fructum et velle Dei. Sed postea sanatus est et fecit et facit maiora quam infirmus »; cf. etiam W. LAM– PEN, O.F.M., in Arch.Franc.Hist. 23(1930) 570-573, 573. - 1 Cel 3 : 7s de convalescendi mora asseverat: « Cumque iam paululum respirasset et baculo sustentatus, causa recuperandae sanitatis coepisset huc atque illuc per domicilium ambulare, die quadam foras exivit et ,circumadiacentem provinciam coepit curiosius intueri. Sed pulchritudo agrorum, vinearum amoenitas et quidquid visu pulchrum est, in nullo eum potuit delectare "· 15 Ex iis quae infra sub 5b sumus exposituri, in opinionem propendimus, quod Pauper– •CUlus malaria tune correptus sit. - Hic adiungi potest. quod in Legenda S. Francisci trium sociorum, n.6 : G. Abate, O.F.M.Conv., Romae 1939, 134 ve! in Misc.Franc. 39(1939) 380 de Francisco post sa!utem recuperatam adserit: « Factum est autem, quod cum praepararet se, iter arripiens usque Spoletum, ut in Apuliam pergeret, aliquantulum infirmaretur in ,corpore... ». Pretium huius testimonii totum pendet ex antiquitate huius fontis, quae adhuc sub lite est. Cf. praeter praelaudatum G. ABATE, Nuovi studi sulla Leggenda di S. Francesco delta dei « Tre Compagni », Romae 1939, 76-107 ve! in Misc.Franc. 39(1939) 246-262, 359-373, etiam S. CLASEN, O.F.M., Zur Kritik van Ortroys an cler Legenda trium sociorum, supra, 35-73, qui istius prioritatem respectu 2 Cel adstruere nititur. 16 Cf. A. B0URNET, S. Fran9ois, 83-84. « A 31 ans, il était miné sourdement par ses jeunes continuels » (84). « ... dés le début de son apostolat, il éprouvait des 'troubles gastri– ques'. Ils ne cessCrent de s'aggraver. Ces désordres du systCme digestif, dont la nature exacte au début est difficile a déterminer, semblent avoir pour cause le brusque changement de régime et le surmenage avec ses deux éléments fondamentaux: l'exces de travail cérébral ou excitation, l'insuffisance du repos et de la réparation » (117). - TH. CoTELLE, S. Fra11t;ois, 75: « Atteint de troubles gastriques des les premieres années de sa conversion, le mal subit une progression rapide, et a de simples troubles du cóté de l'estomac s'ajouterent des accidents dyspeptiques des plus graves». - L. GuALINO, Uomo, 6-9 (corporis maceratio); 100: « Alla metamorfosi spirituale di Francesco intervenne qualcosa dunque di ben piu arduo d'una volgare infermita, anche se questa, congiungendosi alla gracilita della costituzione, sommandosi col maceramento delle astinenze, giungeva a determinare quello stato di debo-, ]ezza general" che i biografi in lui segnalarano verso il 1209... ». - Quae proponuntur de Nostri infirmitatis initio decursuque, quadam commentatione italica innixa, in Franc.Leven 10(1927) 125 necnon in Étud.Franc. 40(1928) 538, cum expositione L. Gualino tantopere congruunt; ut censeamus ipsum articuli auctorem fuisse. - Quod dyspepsiam gastricam attinet, cf. L. SEGAT0RE - G.A. Pou, Dizionario medico scicntifico-divulgativo, Novara 21958, 356-358; duplex. exsistit: symptomatica (secundaria) ve! essentialis (primitiva), prout derivatur ve! a laesio– nibus anatomicis (v.g. ab ulcere) ve! a causa neuro-psychica; cf. etiam infra, adn. 34.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz