BCCCAP00000000000000000000820

284 DE SPIRITUALITATE FRANCISCANA, - PARS TERTIA · Scripturae, sed adiungitur : << et ceterarum scientiarum >>, quae ad cognitionem Theologiae necessariae sunt. Tandem apertis verbis nunc etiam sermo est de sancta et scho– lastica Theologia. Ut haec recte intellegantur, quaedam de decisionibus Tri– dentini Concilii diligentius consideremus. Concilium ordinaverat, ut ad omnes Ecclesias Metropolitanas, Cathedrales, Collegiales maiorum civitatum magister S. Scripturae constitueretur. Hoc idem etiam pro abbatiis ceterisque religiosorum conventibus sta– tutum fuit his verbis : << In monasteriis quoque.monachorum, ubi commode fieri queat, etiam lectio sacrae Scripturae habeatur ... In conventibus vero aliorum regularium, in quibus studia commo– de vigere possunt, sacrae Scripturae lectio similiter habeatur >> 1 • Vox illa lectio hic intellegenda est eo sensu quo hodie de praelec– tione seu de schola sermo est, S. Scriptura autem hic ídem sonat ac S. Theologia. Iam enim inde a saeculo sexto vel septimo Theo– logia omnino cum scientia S. Scripturae aequiparabatur. Tempo– re illo in usu erat methodus historico-exegetica, qua magistri tex– tum ipsius S. Scripturae ad normam sententiarum sanctorum Pa– trum interpretabantur. Inde a saeculo duodecimo etiam metho– dus speculativa seu dialectica sibi viam sternere coepit, quae ve– ritates in S. Scriptura et Patribus contentas systematice et phi– Iosophice interpretari et dilucidare intendebat. In praelectionibus iuxta hanc ultimam scholasticam methodum institutis, praeter ip– sam S. Scripturam, iam, etiam Summae Theologorum ut libri tex– tus in singularem scholae usum adhiberi coeperant. Plerumque lectio S. Scripturae mere exegetica, quae etiam lectio pura seu · lectio simplex vocabatur, praecipnum locum occupabat, quando– que tamen lectioni speculativae maius momentum tribuebatur, sed semper apud omnes vigebat persuasio, utramque lectionem, licet diversa ratiorie, nihil aliud intendere sibique proponere, nisi expla– nationem ipsius S. Scripturae. His terminis expositis mens Tridentini Concilii in suo De– creto super lectione et praedicatione intellegi potest, quatenus ad religiosos pertinebat. Hoc tempore enim plerumque adhuc vige– bat opinio, solummodo Ordines, qui apostolicae vitae ex instituto sese devovebant, ad studia et m.agisterium esse idoneos, sicut 1 Conc. Trident., t. V. Actorum pars altera, ed. STEPH. EHsEs, p. 241, Friburgi Brisg., 1911.