BCCCAP00000000000000000000820

268 DE SPIRITUALITATE FRANCISCANA, - PARS TERTIA citas, quam a seraphico Patre eiusque primis sociis haereditasse videbantur, modo valde conspicuo illorum consuetudinem devo– tamque cum Deo unionem afficiebat. Nullus fere est frater, de quo primi nostri annalium scriptores loquuntur, cuius profundum orationis spiritum non extollant, vel simplicem orandi modum in– genuamque cum Deo familiaritatem non commemorent. Revivi– scere in eis videbatur ipse seraphicus Pater, de quo Thomas de Celano : << In silvis vero et solítudinibus orans, ait, nemora reple– bat gemztzbus, ·· 1oca spargebat lacnmis, pectara manu tundebat, ibi– que quasi occultius secretarium nactus, confabulabatur saepe ver– bis cum Domino suo. Ibi respondebat iudici, ibi supplicabat Patri, ibi colloquebatur amzco, ibi colludebat sponso. Revera ut cunetas medullas cordis multipliciter holocaustum efficeret, multiplicem ante aculas súmme simplicem proponebat. Immotis saepe labiis ruminabat interius, et intror.rnm extrínseca trahens spiritum sub– trahebal in superas. Omnem sic et intuitmn et affectum in imam quam pelebat a Domino dirigebat, totus non tam orans quam oratio factus >> 1 • Haec autem snmma simplicitas eos non impediebat, imo eos valde adiuvabat, ut celeriter ex interioribus orationis gradibus ad ipsam contemplationem ascenderent. · Notabilis est discrepantia, quae circa rationem et viam ora– tionis, sicut de cetero circa totam structuram utriusque vitae, inter duo nova instituta, quae initio saeculi XVI nova vitalitate Eccle– siam animaverunt, nempe ínter Societatem Iesu et Ordinem no– strum Capuccinorum invenitur. Una ex notis discrepantibus haec esse videtur, quod schola ignatiana magnam quamdam timiditatem exhibeat a formis orationis mysticae, dum econtra Capuccini, fran– ciscana sua traditione edocti atque roborati, laeto ac simplici ani– mo ad altitudinem contemplationis ascendere non vereantur. No– tiones tamen clare et distincte exponendae sunt, ne erroneae opi– niones introducantur. Falsum enim esset contendere, S. lgnatium in suo magistrali tractatu Exercitiorum spiritualium contemplatio– nem mysticam ut rem omnino insolitam et ut ita dicam portento-• sarn a cornrnuni coetu fidelium animarumque Deo clevotarum exclusisse eamque solis animis sanctis et heroicis reservasse. Verurn quidem est Societatis Iesu institutorem sequaces suos semper magna cautione praemonuisse de periculis et illusioni- 1 THOMAS DE CELANO, Vita I I, n. 99.