BCCCAP00000000000000000000820

100 DE SPIRITUALITATE FRANCISCANA, - PARS PRIMA quoad complacentiam. << Subiio enim ad auditum amoris Domini excitabatur, affi.ciebatur, inflammabatur, quasi plectro vocis exirin– secae chorda cordis interior tangeretur >> 1 • << Quis enarrare suffi.ceret dulcedinem, qua fruebatur, contempla.ns in creaturis sapientiam Creatoris, potentiam et bonitatem eius ? >> ª Deinde quoad deside– rium unionis. << Christus Iesus crucifixus intra suae .mentís ubera ut myrrhae fasciculus, iugiter morabqtur, in quem optabat per ex– cessivi amoris incendium totaliter transformari >> 3. << ••• de. omníbus sibi scalam faciens, per quam conscenderet ad apprehendendum eum qui est desiderabilis totus >> 4 • Tota revera sancti Patris vita plena est huius ardentissimi desiderH sese cum summo suo Bono unien– di. Tandem quoad gaudium. Cum tempore suae mortis quendam fratrem rogasset beatus Pater ut cythara sibi caneret, et ille homi– num exprobrationes timens, hoc refutasset, Deus ipse paupercu– lum servum suum consolari voluit, nam << nocte sequenti, fere in media nocte, vigilabat B. Franciscus et ecce, circa domizm ubi iace– bat, aizdivit cytharam pulchriorem ver.mm f acientem et magis delec– tabilem quam umquam aizdiverat in vita sua. Et cytharizans ibat tanlum longe quantum posset audiri et postea revertebatur semper cylfwrizando. Et sic per magnam horam fecit. Unde considerans B. Franciscus quod opus Dei esset et non hominis, maximo repletus est gaudio et cum exsultatione cordis tolo affeclu laudavit Domimzm, qui tali ac tanta consolatione ipsum dignatus est consolari >> 5 • Sed prae ceteris cunctis afl'ectibus benevolentia in eius anima dominabatur, qlia eius amor revera summa amicitiae índole affi– ciebatur. Quid autem creatura Creatori suo dare aut optare potest, quod Ipse infinita plenitudine nondum possedit ? Illud quod ipse Christus in dominica precatione nos docuit : << Sanctificetur nomen tuum, adveníat regm1m tuum, fiat voluntas tiza!>>. Nam etsi Dei glo.:. riam internam, quae cum ipsa sua infinita essentia coincidit, augere ac amplificare minime possimus, externam tamen eius gloriam amplificandi, regnum eius dilatandi, dominium eius in animis sta– biliendi, per gratiam suam facultatem nobis tribuere dignatus est. qua quidem gratuita observantia summum nostrum erga Deum 1 S. BoNAVENTURA, Legenda S. Francisci, cap. IX, n. 1, ed. cit., p. 530. 1 THOMAS DE CELANO, Vita I, n. 80. ª s. BoNAVENTURA, loe. cit., p. 530. 'Cf. ibid.. .i Legenda antiqua S. Franciscí, ed. F. DELORME, n. 24, Paris, 1926.