BCCCAP00000000000000000000816

LA MARIOLOGIA DI S. LORENZO DA BRINDISI 1 73 chè non era necessario comandarlo. Posto ch'Ella è vera Madre di Dio, ne segue immediatamente che debba venerarsi. Anche il culto .di Cri– sto - osserva il Santo - nelÌa S. Scrittura non viene comç1.ndato. Dice però la Scrittura che Cristo è vero Figlio di Dio. Il culto segue sponta– neo. Così il cieco nato, non appena conobbe che Cristo il quale l'aveva guarito era figlio di Dio, l'adorò (Io. 9, 35-38). Altrettanto si deve dire di Matia. « Quale re - si chiede il Santo - comanda ai suoi sudditi o ai suoi popolani di onorare la regina madre o la sposa ? » - « Quanto dunque sono stolti i settari Novatori - conclude - quando dicono che si fa ingiuria a Cristo allorchè viene onorata la Madre di Lui! Un prin– cipe saggio potrà forse sopportare molestamente che venga onorata, per ragione di lui, la regina? » (79). Parlando del culto d'invocazione, egli insegna che noi invochiamo Maria SS. perchè è madre di grazia, l'avvocata onnipotehte ,presso Dio. « Chi mai - si chiede --.se non è pazzo, può dubitare di trovare acque nel mare? Così noi, allorchè ci rivolgiamo a Maria, non dobbiamo mini– mamente dubitare della sua grazia e misericordia, poichè è Madre di grazia, madre di misericordia, Madre di clemenza, abisso di bontà, pe– lago di benignità » (So). I motivi fondamentali che ci spìngono ad invocarla con illimitata (79) « Ostendit autem is titulus quis hono1', quaeque reverentia tantae ' Ms.: Tanti] maiestati debeatur. Ad hoc enim Divina Scriptum ostendit tantum veritatem huius dignitatis, non praecipit honorem aut venerationem; sicut etiam ostendit Chri– stum esse verum Filium Dei, credendumque id esse; non tamen praecipit adorandum. Quid ergo? Adorandus minime est? Imo summa pietate ttdorandus et colendus. Cur igitur non praecipitur? Quia opus non est; natura docet principem honorandum esse statim ut cognoscitur. Sic caecus natus, illuminatus a Chf.isto, statim ut Filium Del agnovit, adoravit (Cf. Io. 9, 35-38). Sic non fuit opus praecipere veris fidelibus, ut veram dignamque Christi Matrem honorarent. Quis enim rex fidelibus suis subditis et popularibus praecipit, ut reginam matrem ve! coniugem honorent? Aut quis sapiens timere potest ne regem offendat, si, ut par est, reginam honoret ? Quam stulti igitur sunt Novatores sectarii, qui iniuriam Christo fieri dicunt, cum Mater ipsius honoratur. Sapiens princeps potest moleste ferre, ut ipsius causa regi– nae exhibemur honor? ». Cf. Mariale, p. 308. (So) « Ave Maria. A mari magno sic dieta est, in quod influunt omnia flumina gratiarum; hinc enim subiungitur: Gratia plena, Dominus tecum, benèdicta tu in mulieribus; mare gratiae, mare divinae bonitatis, mare divinarum benedictionum. Quis unquam, fratres, dubitare potest, nisi amens omnino, de aquis mari.,·, an aquas · sit inventurus in mai-i ? lta nos cum ad Mariam accedimus, ne de i'.psius gratia et misericol'dt'a vel minimum dubitemus, quoniam Mater est gratiae, Mater misericor– diae, Mater clementiae, abyssus bonitatis, pclagu( benignitatis ». Cf. Mariale, p. 186,

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz