BCCCAP00000000000000000000816

P. GABRIELE M. ROSCHINI vita, poichè fu superumana, superangelica, superserafìca; fu un mira– colo nella morte poichè fu oltremodo preziosa; fu un miracolo dopo morte poichè fu risuscitata ed assunta in cielo, alla destra del Figlio» (r4). Con ragione quindi - argomenta il Santo - i Padri chiamano Maria un grande miracolo ( 1 5). Maria, secondo il Santo, fu ed è del tutto singolare nei suoi privilegi, nella grazia, nella gloria, nel culto. (14) « Sed fuit etiam miraculum virtutis et sanctitatis plane superhumanae, superangelicae, vere divinae, Maria in mundo. Excellentissimum quemque in arte et professione, cuius actiones et opera magnopere solent m'irari homines, mirabilem dicimus, miraculum in natura. Maria autem excèllentissima fuit in arte et profes– sione virtutis et sanctitatis. Nam per temp!um virtutis ingressa est templum ho– noris et gloriae apud Deum et Angelos sanctos in coelo. Hinc Archangelus Ga– briel, summus Angelorum princeps, virtutem Mariae admirans, magna cum re– verentia eam salutavit, dicens: Ave, gratia plena, Dominus tècum (Le. r, 28). Quid est quod gratia plenam dixit, nisi quia Angelis mu 1 to pleniorem conspexit? O mi– raculum sanctitatisf In omnibus quidem miraculum magnum Maria fuit, quia miraculo concepta ex parentibus senibusque, sicut lsaac (Cf. Gn. 21, 2), sìcut foannes, praenunciata etiam per Angelum ipsius conceptione sicut et illorum, necnon et Samsonis; mira• culo nata fuit, sicut nativitatem Joannis multi supra quam dici possi.t mirati fue– runt; miraculum in corpore: Pttlcherrima mulierum (Ct. r. 7 et alibi); miraculum in anima: sanctissima animarum (Le. r, 28); miraculum in vita, superhumana, super– angelica, pltesquam seraphica; mirabilis in' morte, nam, si: Pretiosa in conspectu Domini mors sanctorum eius (Ps. n5, 5), unde saepe Deus multis rniraculis .ho– norat atque illustrat mortem sanctorum suorum,· quam pretiosa censenda est extitisse eius mors Sanctissimae Matris ipsius? Tandem miraculum magnum post mortem, cum a dilectissimo Filio mo, destructorc mortis et vitae auctore, veluti a levi sdmno excitata, in coelum, immortali gloria donata, comitantibus A'ngelis as– sumpta fuit, et ad dexteram Maiestatis tanquam altissima Regina, Dei Sponsa et Christi vei:a Mater mirabiliter collocata. Sic utique: Signum magnum apparuit in coelo ». Cf. Mariale, p. 13-14. (15) « Et hoc primum est Deiparae Virginis encomium, quod ipsa magnum miraculum mundo extitit. Divus lgnatius, Epistola prima ad Ioannem (P. G., t. 5, col. 944. Apocrypha). Deiparam appellat « coeleste prodigium et sacratissimum spectaculum ». Bemus Ephraem Syms, libro De Laudibus Virginis (Potius Serm., t. I, p. 569), ipsam dicit << pracstantissimum orbis terrae miraculum et 'Sanctorum coronam ». Ioannes Chrysostomus, in sei-mone De Nativitate, Virginem inquit re– vera magnum fuisse miraculum (Cf. In Nativ. Christi, circa principium. P. G., t. 56, col. 388. Ad sensum). Epiphanius similitcr, in suo quodam sermone, ait: « Stu– pendum est miraculum in coelis, mulier amicta sole. Stupendum est miraculum in · coelis, mulier gestans lucem in ulnis. Stupendum est miraculum in coelis, alter thronus clierubicus. Stupendum miraculum, thalamus Virginis habens Filium Dei» (De Laud. Virginis, circa medium. P. G., t. 43, col. 493). Cf. Mariale, p. II,