BCCCAP00000000000000000000797

HISTORIA GENERALIS ORD. FR, MIN. ÓAPUCCI:NÓ:RUM , --·· . ~;::,. - . ,_. 244. "%.. Oonci()uatores· f'puccüü i q11i, ....s~retis ]~rb~rúll)_••iieno– ~iil.Hs, .. -vitiai_et .virtutes... z~.lóaggstolicovebemeuter>praedicabant, auditotes non tan.turnad· anilna1·unf conversioneín vitaD1que per– fecte christianam ampleft.enda,m acihortabantur; sed ad \praxin praeprimis intendente.s ,fruetllln•• ministe.rii ·verbi vo!ebant ·· aliqua– terius perenn~ri ~Í!l ins~itutis [t.Se' éondi.tis. Praesenti parágrapho.• aHqtra ' hllir;smÓdiinstituta, sigriifiearé'· intendimus; quibus ....illi re~ media vitiorum iproponebant et sola,men christifidelibus afiere– bant. <Sequ_entibus vero capitibus ,'éetera ad han e materiam per 0 tinentfa e~ponemus. . . ' 245. . ¿-f -Iam aprimórdiis Ordinis .cóncionatofos capliccini, qui mores .in populo christianoreforlllare satagebant, praxinet methodum'· órationis mentalis ad·pietateni alendain et fov:e1idam . d?cebantet .propagabant; .Yoannés. a Fano{t 1539)parvun'.t..1Ibel– hiin composuit et an.110 153~ :Brixiae >edidi t (1), :<1úo non :sol11lll ' religfosis' sed <8pirituaHbus,á13 devotis saecularibllS,> utiÍissfmam· methodmll tradi~itseseexercendiin triplici via :>purgativa, il– himinativa et unitiva; qú'.ia 'Vero auctor egregius et .vehemens praedicator erat, nullum dubium quin hanc salutarefil doctrinam ' ·~. suggestr;/quoque christifidelesdoce:ret; .immo y-erisimileriobis videtur hoc .. opere, quod saepe .. deinceps efütmn est, viam ·stra– visse.ooúf'ratribus, quLjn apostolatu verbi · fi~eles ad yitarir ,ora.: tionis álefdam exhortabantur; 1:,~i zel~ iet effic.Mia prax:i11 ora.: 'tionis .m~ntali.s '·•divulgavit >. J3e,rn,ardinr;s ••· a \Balb~n§, ' qui .praeter alia.opera~'.·asceticá in. fidéliun1 usu,mcomposllit spJc:uIP;Ill·· ora.ti <>– nis·, ut ~ills ···· metp()dUm .. ~oceret et.. utint~tem C()i#lllend,i;.mt (2); · Item egi;egius conoionator ·snvestér a .Rossano_ . ff .1596); >dum anno 157-2 verpun1 Dei Venetiis nuntlaret, scripsit" metbodum, qua piae person:áe : ad oran.duro ·per shÍgulos hebdomadae dies se disponere possµnt, quaeque postea puhlicam Jucem vidit (3). Matth.ias (Bellintani) .. aSalo «'Brixiae aliquando verbum Dei . OJ>éi·~tta devotissima chitiñiata Arte dB la unioite,. Brescia{ i536. Vide aupra, p. 193; REMÍGIUS AB ALOSTO, De oratione ,nentali, in CoUect. ,Fi;anc., 1939, t.IX, p .' 165 eq. . , . · · · ·· · ··... (2) Spe.óohio di oratione, nél qua le IJjJn .• brevit,i sicontiene desila , sa~rosa.nta . oratione • ÜJ necessita iet ·utilita con l' ordine e i'l"eoole [dhe]. si ha d'esei·citm:e, e ;}li suoi ;/,·uUi ... -0omposto a, prieghi degU ._Mess.inesi,. Me.saina; 1553, :V enetia, 1564;,-Pa:rllla, 1566, Car– magnola., 1589, .efo· .. P·rodiit versio gallica : , Mi,·oir d',oi·aison, l'atis, }601. . .. ·· ..·• (3) Modo come la pe1·sona spfrituale ohe om si .habbia a dispom nella oratio11e ver&0 Iddio _et li suoi ; santi, :Vinegia, 1574i ;-,:., ... , .. ~i}lD;.~i

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz