BCCCAP00000000000000000000797

1587 fratribus .Oapuccinis .prov1nmae Parisiensis·::: consociatur: Exinde magister .novitiorumnominatur •et .ob scientiámasceticam et -mysticam, qua >_pollebat, eius .consilia et -directio spiritualis– sive intra sive iextra, Ordinem maximQpere exquirebantur.•Non-– nulli optimae notae scriptores pi'opuKn'are Iion vérentur notam plane mysticam renaácen.tis f eligi~sititis . fo - Gallia, ... quae perito– tam pri~n.-tm dimidian:i pa1tem saeculi XVII serv.ata est, influxui Benedicti a Oanfield deberi (L). Pauca et parvascripsit -opera, sedmaximiil1omenti. Anno1609 prodibat Miles ohristianiis,opús in duas partes divisum,jn quarmn prima agit de peccato originis atqne \degeneris .humani reparatione;tnaltera vero. disseritur de vitiis ·et virtutibus(2). ·· 0el,eberrimuJI1 .•.ei11s ·· opus ·et in ltistoria spiritualitatis· vére clas,sic{1m\in.scribi tt1r -• Reyula Pf1jectioiiis( ab ipso . auctore. galHce et_angliee . edita eodem a11no 1609, i atque iussu ·ministri generaUs auno 1610 etiam latine reddita¡ (3). Qui diffusionem operis considerare velit, haec animo perpendat .= e:x:– stant eius editiones gallicae, 11 ; .hispanicae, 2; anglicae, 2; Ja– tinae, 9 ; ..• itaUcae, 3 i .. flandricae, i3; etgermanicae, 2. Principium fundanieritale et unitarium tloctrlnae huius tractatus est volun– tas _Dei, quam auctor distinguit fo externam, internam et essen– tialem ;_•••· prima manifostatur ··•incipientibus.•••Pér vra~ceptá, iet eos duéit ad vitam activam j al.tera rioscitur apro~cientibus pe\CO– gnitionem .. experimentaleminte:nam, atqne potentia,s auimae•mo~ deratur, _quas _ad contemplationezji disponit; tertia, deuique, ~st ipsernét .Deus -qui\ hominem in vitasugereminenti;perficit. Doc– trinamjn tertiapartetraditam perperam.aliqui.intepretati sunt, et quoniamsolis perfoctis desUnatnr et de re plane fü:ffieilhagi– tur, ipsei auctorin primis editionibuseam jncludere noluit ;-ye– rumtamen quia multi ea abutebantur, in primam edition.em la– tinam eam fosernit .a(Lfalsas ·interpretationes vitandas. Etsi quan– doque modus dicendLestsati~ obscurus, eius doctrina tamen a quavis lábe quietismi et iUumiuismi est,immunis, uti optime alius (1) Cf; H> BR-EMóND, Histoii·e liÜeraii'e 1Zú s~ntiment 1·eli gie1¿x: p. . 156 (Paria, 1916). Coutrariam seíiteotiam pro·pugnat J. de la spiritualitéfran,aise, in La Vie Spirituelle. (113), etc. ..· . ·. . . (2) Ú chevaliei·. olwétien 01i dialogue entre mi o.hrétien .et un payen; Cf. UBALD º'A:LEN90N, .le9ons d'histoiré Jí;anoisoaine, p. 61. .· .··.···.· •• ... ' ....•.-. .. -(3) La ·,·egle de la pei"feotion oontenant uii abrégé de toiite la _vie spirituélle 1·éd·uift a ce seul point de la. volonté de •Die1¿, Pa:ris, 1609. .... ·.·