BCCCAP00000000000000000000761

DE NECEBSITUDINE CUM REGIBUS ET POPULIS 691 eraut, quae vigentem ordinem susque deque commoverant. Re– centiore autem aevo semel et iterum e patria procul exsulatnm abire coguntur et legibús inique latis eorundem vivendi ratio abrogatur; ipsi vero patriae iura strenue propugnando indi– gnum dedecus rependun t. 629. - Domus Austriacae favor et munificentia erga Ordi– nem, civililms rebus interdum perversis deminutionem quidem passa sunt, sed religiosae benevolentiae signa vel argumenta num– quam defuerunt. Monasticae Vindobonensis provinciae alumui ad baec usque tempont curam sibi demandatam gerunt de im– peratoriae familiae sepulcreto in eorum Vindobonensi templo (1). Porro ipsa Oaesarea familia saepe fratribus subsidia confeI"ebat, eorurn coenobia exstruendo vel restaurando, et singnlis sodalilms pignora daba,t amicitiae et aestimationis (2) ; e contrnrio autem an. 1858 privilegium obtinetur ut etiam príncipes feminae in religiosorum domuum clausUI"am ingI"edi possint et valeant (3) . In Bavaria regii príncipes magni faciebant sodalium Oapuc– cinorum opera; sub finem saec. XIX Linus JYiorner a Viehliau– sen apud Leopoldum reipublicae rectorem principem a consiliis exstiti t (4). . 630. - In Hispania adlrnc post dimidiatum saeculum XVIII tum reges tum regii principes Oapuccinos sodales benevolentia pro– sequuntur, etsi non semel nimis aeqno iam in negotiís Ordínis ge– rendis sese immiscuerint. Oarolus III eíusque administri pruden~ tiam rationemque, quibus minister generalis Paulus a Colindres ntebatur in domibus strictioris observantiae instaurandis et mo– derandis, efficaciter tnebantur atque promo-rebant (5); Francisci a Villalpando operam in studiornm ac universitatum reforma– tione adhibnernut; Urbanus a Los AI'cos a confessionibus exsti– tit filio regís Aloisio. Itero Oarolus IV admissa apud sacerdotes Ordinis libentius expiabat. Pariter Ferdinandus VII, praeter– qnamquod ab an: 1814 missionarios Ordinis accersivit ad vitam (1) Cf. EmmHARD Kusrn, 0.F.M.CAP., D·ie Kaiae1·gn1ft bei den PP. Kapuzine1·n in Wien, Wíen, 1949. (2) Multa hníusmodi exempla affert CASSIAN VON ÜBERI.lrn'J'ASCH, Die Kapti– zine1· in Oeaterreioh, in Oolleot. Franc., 1950, t. XX, p. 239-244. (3) Cf. BC, t. X, p. 156. (4) Cf. ANGELIKUS EBERL, Gesohiohte de1· Bayrisohen .Kapnziner-01·densprovinz, p. 722, Freibnrg i. Br., 1902. (5) Vide supra, p. 31 sq.