BCCCAP00000000000000000000760

42 HISTORIA G.l,:NERALIS 0RD . FR. MIN'. CAPUCCIN0RUM spiria et lacrimas corde compungebantur et ad bonam frugem redibant (1). Decurrente saeculo XVIII eloquentia italica resurgit et in pristinam dignitatem fere restituitur: quo in remedio adhibendo haud spernendae partes concionatoribus capuccinis obveniunt. Simon Neapolitanus ( t 1721) munere concionatorio egregie perfungitur, per multos annos singulis feriis sextis in ecclesias Oapuccinorum Neapolis magno cuiuscumque civium coetus cum concursu de passione Domini elocutus est, illosque sermones tune habitos in duos tomos distribntos edidit, quibus dein alios duos de internis J esu Ohristi doloribus addidit (2). Romualdus (Mirra) a Parma ( t 1749), uti alter Apostolus dictitatus, in con– cionando illustris fuit suae artis cultor, quippe qui ab insaniis abhorreret sacram eloquentiam tune temporis corrumpentilms (3). Bernardus (Giacco) item a Neapoli (1672-1744) in diserte dicendo nemine secundus, a celeberrimo Joanne Bapt. Vico (Lett. 3 iun. 1724) salutatus et dilaudatus veluti « norma somma e sovrana dell'eloquenza de' nostri tempi » (4), e lenociniis inutilibnsque rhetoricis flosculis in dicendo abhorret, atque eius conciones ele– gantia sententiarum, argumentorum vi, gravitate et moderni– tate eloquii, mira insuper partium dispositione excellunt; itaque eximius ille orator tam populum rudem quam eruditorum coe– tum attrahebat et commovebat. Pancos revera, dum vixit, ser– mones vulgavit; sed vix eo mortuo tria volumina suarum con– cionum in vulgus prolata sunt, quae an. 1850 ad undecimam (1) Sermones ven, Maroi ab Aviano nsqne adhno mannsoripti adservantnr Cf. GIO, ÜRIS0ST0M0 DA ÜITTADELLA, ll venembile P. Mai·co a! .Aviano, Padovo,, 1943. Opnsonlnm antem aoti oontritionis maximam h abnit diffnsionem a:tqne in varias lingnas est translatnm, Cf. M. HEYRET, Die gedrnkten Schriften des Ehrw. P. Mai·ous van Aviaiw, O. M. Cap., und de1·en Verbreit1ing, in Oolleot. Franc., 1940, t. X, p. 29 sq., 219s, 494s, (2) Opera oonoionatoris Simonis descripta sont ab Apollinare a Valentia, O. F. M. Cap., Bibliotheca Ft·. Min. Capuccinorutn pi·ov. Neapolitanae, p. 144-146, Romae- Neapoli, 1886. · · (3) Of. PEZZANA, Memorie degli eorittori e lettei·ati Pannigiani, t. VII, p. 93-94. In eins honorem editae snnt Gnastallae an. 1724, dnm qnadragesimam oonoiona– batnr, n.liqon.e oompositiones latinae et italioae. (4) Cf. LUDOYIOO VENTURA, o. F. M., 0iambattieta JTioo e le 81!6 rslazioni coi F1•ancescani 1 in Arch. Franc. Hist., 1910, t. III p. 37. Bernardns ipse maxime eni– tnit in or!ttionibns panegyriois oomponendis et pr,mnntiandis. Cf, ANDREA DA FA.ENZA, Lettera didascalica ad 1m predicato1·e novello, p. 296, 315, Roma, 1763.