BCCCAP00000000000000000000760

426 HISTORIA GENERALIS ORD. FR. MIN . CAPUCCINROUM an. 1676, postquaro in atheneo Parisiensi laurea theologica fue– rat decoratus; die 19 oct. an. 1711 ad sedero episcopalem Grassen– sem in Provincia designatur; forma gregis factus, :fidelero sanae doctrinae populum enutrivit, et oroni contentione Suromi Pon– ti:ficis iura propugnavit, quae cives bullae Unigenitus repugnan– tes labefactabant, propter quod debitae laudes ei tribuuntur (1). Ludovicus Franciscus de Mornay (1663-1741), e prov. Parisien– si, infulas episcopales accepit a Clemente XI (26 febr. 1713), a quo designatur auxiliaris episcopus ecclesiae Quebecensis in Oanadá, cuius negotia Lutetiae Parisiorum usque ad obituro pertractavit, « piorum praesidium, sanae moruro doctrinae et di– sciplinae tutor et vindex, utramque verbis et exeroplis strenue defendit »(2). Idero Suromus Pontifex, qui necessitudine Timothei a la Fleche (1661-1744) alumni prov. Britanniae delectabatur, illum ad episcopalem sedem Beritensero (Beyrouth) evexit (19 maii 1715), et coadiutorero cum iure successionis Patriarcbae Bahylonis instituit; ad quam quidem sedem tamen numquam per– venit, sed postquam munere coadiutoris episc. Vannes et episc. Brugensis perfunctus est, an. 1742 ad coenobium Nannetis se– cessit, ubi supremum clausit diem an. 1744 (3). Innocentius XIII ad ecclesiaro Tricalensero, quae tune ab in:fidelibus occupabatur, die 22 sept. an. 1722 Oarolum (Espinosa) a Bruxellis, promovit, qui spatio 20 annorum apud Batavos :fidem catholicam uti missio– narius apostolicus concionando tuitus est, eideroque iura conces– sit in archidioecesi Mechliniensi pontificalia munia exercendi; postea rogante Carolo imperatore, illuro episcopum Antverpien– sem constituit Benedictus XIII die 14 aprilis an. 1728; e vita mh _gravitan. 1742 (4). Primus ex Italiae provinciis qui saec. XVIII dignitate epi– scopali ornatur est Angelicus (Viglini) a Neapoli, qui postqnaro officio examinatoris synodalis arcbidioeceseos neapolitanae et consiliarii apud Oarolum VI laudabiliter perfunctus fuerat, a Be- (1) Vide B1tpra, p. 257; BC, t. I, p. 148; Oenni biografloi, t. 1, p, 59 sq.; T. BÉRENGIER, O. S. B., Notioe BIW Mgr. Joseph Ign~ce de MeBgi·igny, Marseille, 1889. (2) Vide Bupra, p. 379; BC, t. I, p. 153; Oenni biografioi, t. I, 62 sq. (3) Vide s1ipra, p. 256; BC, t. 1 1 p ; 155 (ubi perperam legitur annus 1719 pro auno 1715); Cenni biografici, t. I, p. 64, sq.; UBALD D'ALENQON, Le P. Timo– thée de la Fleche, in Études Franc., 1906, t . XVI, p. 184-191; L. CALENDINI, La fa• •mille d1i P. Tiniothée de la Fleche, ibid., 1!112, t. XXVII, ll• 187-190. (4) Cf. BC, t. I, p. 160, 181; Oenni biogi·afici, t. I, p. 68 sq.