BCCCAP00000000000000000000760

24 HISTORIA GENERA.LIS ORD . FR. MIN . CAPUCCINORUM sermo (1). Hoc loco addere iuvat quod in Hispania, auctore Raymundo Josepho Rebollida, Ord. S. Mariae de Mercede, qui studia sui Ordinis in Urbe regebat, atque professor eloquentiae in Valentina academia fuit, late vulgatum est patrio idiomate translatum Oompentlium, rhetorioae J oannis Angeli (Serra) a Cae– sena, additis in fine tractatu de controversiis legalibus atque brevi quadam instructione ad iuvenem concionatorem (2). Quum medium sub saeculum XVIII illa magna exorta est controversia circa sacram eloquentiam occasione editionis libri Fray Gerundio de C'ampazas, quem conscripserat Josephus Franc. de Isla, S. J., ad arf.em sacram reformandam,Jnter fautores refor– mationis haud ultirn.um tenet locum Franciscus ab Ajofrín, prov. Castellae, qui litteris ad Inquisitorem Generalem die 4 apr. 1758 datis enixe eu.m adprecabatur ut opus praefatum omni co– namine tueretur (3). 18. - Apud populos linguae germanicae nullus alius huius– modi tractatus homileticus seu concionatorius editus est. Nihilo– minus in foliis praeliminaribus cuiusdam operis Clementis a Burg– hausem invenitur brevis concionatoris manuductio inscripta: Expedita methodiis friwtuose ao nervose ex tempore sine rnultis li– bris conciones form,indi, ad regulas 'rhetorices va-ria pa'>'adigm,ata paiwis compleotens (!). Item quod ad hanc facultatem spectat, opus exstat manuscriptum J ordani a Wasserburg (t 1739) : Trnc– tatus de stiidiosa iiiventute iiixta soholas et classes (5). Pariter in cod. lcit. 8651 bibl. Status Monachii in Bavaria, qui continet ser– mones claustrales Francisci a Straubing, qui provinciam Ba– variae moderatus t1st an. 1748-1749, exhibetur (f. 157-173) Tmc– tatus rhetorioae (6). (1) Vide infra, p. 4B. (2) Secmnda editio lmins versionis hispanae prodiit Baroinone an. 1776. Vi– detnr qnod prima editic in lnoem data sit Valentiae an. .1748. (3) Cf. Oai·tas fami :iai·eB del P. José F,·ancisco de Isla, ed. Jo~é M. Reyero, carta 239, p. 330, León, 1904. Ad fidem huius editionis litterae Franoisoi ab Ajo– frín iterum prodiernnt in El Mensajero Seráfico, 1904, t. XXI, p. 252-254. (4) Cf. Seraphisoh B-,iss und Lob-anBtimniendes Waldlerchléi.n, das ist: Hunder So,m-und Feyertags-Predifen. ErstBr Jah.rgang, Regenspurg, 1732. (5) Of. BERNARDUS .\ BONONIA, Bibliotheca scriptorum, p. 151. (6) Cf, Oollee.tanea llranc., 1940, t. X, p. 194.