BCCCAP00000000000000000000760

14 HISTORIA GENERA.LIS ORD. FR. MIN. CAPUCCINORUM quibus provinciis italicis, huic monitioni mos gerebatur; sci~ mus enim quod lectores, « transnmpta aliqna manuscripta et vulgari idiomate, in quibns paucissimae continentur regulae de concionibus, post habitas scientias, suis studentibus propone– bant solummodo transcribenda ». Anno autem 1667 Felix (Bran– dimarte) a Oastroveterano (t 1685), a quo hanc notitiam desumi– mus, provinciae Panormitanae lector et concionator atque S. Officii regni Siciliae qualificator, tractatum didacticum exaravit, ut lectores per quatuor aut saltem tres menses lectiones pu– blicas theoricas et practicas de arte sacra concianandi snis tiro– nibus proponerent (1). Quandoquidem tractatum in primis con– fratribus capuccinis auctor dicatum voluit, ideo exemplaria elo– quentiae sacrae e nostratibus maxime excerpta sunt, praecipue vero ex concionibus editis celeberrimi Hieronymi a Narni, quem veluti magistrum et praeceptorem sequitnr, atque ex « venustis– simis » orationibns sacris Emmanuelis (Orchi) a Como. Affirmare non valemus quod lectores Italfae hunc tractatum scholasticum adhibuerint, dum sacram eloquentiam t.radebant t scimus tamen qnod, ineunte saeculo XVIII, ob magn~m difficul– tatem sequendi optimam methodum, aliqui lectores a 'magisterio artis oratoriae se abstinebant, quod communiter absolutis studiis scholasticis, per aliquod tempus persequi oportebat. Necessitas autem sacros oratores in praeceptis artis erudiendi magis ac magis in dies augebatur. « In dubium trahi nequit messium copia, quas concionatores nostri, benedicente Domino, collegere; sed neque denegari potest, quin sicuti aetates, ita et genia et studia et modi et gnstus prorsus sint in nostro saeculo (XVIII) immutati ; adeo ut quae tune temporis tamquam oracula colebantur, nunc de– rideantur ut ioci et ineptiae. Vidernus enim saeculum praesens,. c_ini principalmente alla predicazione evangelica, si sottragano non solo dal dare precetti di ben cornponere, rna anche da acoennare fra tanti modi di pre– dicare qnal sia per essere il migliore ». Grnv. BATTHITA DA PONTREMOLI, "Avver– tinienti rettorici sacri, p. 3, Piaoenza, 1719. Vide infra, p. 19. (1) Sapientiae tiibae scier,tia, id est, tractatlts scholastious de Mte sacra concionandi,. in quo sea: distinctionibus omnia coniprehendunt,w, quae sa01·is s1tnt necessa1"ia concio– natoribus pro concionibus dicendis, siniul et coniponendis, additis eroentplis ; septima po– nitur de arte f,1randi ; et tandem octava addit,w de exeniplarib11s distinotio, in q11a trea pro tribus gene1'ibus s,int oonciones omn postillis · iam traditas in arte r·egulas inni1en– tib11s. Opus protio11nm studiosis, sed novitiis praedioatoribus appriine necessariuin, Pa-– norrn i, 1667.