BCCCAP00000000000000000000759

jały się, kiedy wznawialiśmy modlitwy.» 3 Jak długo to trwało? W zapiskach Don Valentina znajduje się informacja, że objawienie zakończyło się około:: w nocy. Według opisu pani Eloisy, dzie– wczynki po powrocie do normalnego stanu powie– działy ludziom, że zostaną na miejscu całą noc, aby się modlić. A my co mogliśmy zrobić? To, czego chciały ... Sądzę, że nikt z nas się nie poruszył. Pozo– staliśmy tam, modląc się z nimi aż do godziny 6 ra– no. O tej wczesnej porze ojciec udał się do kościoła, a za nim cała wioska. Zaczęła się spowiedź ... Sądzę, że wszyscy się wyspowiadali. Zgodnie z powszechną opinią były to spowiedzi szczere, a nawrócenia - na– prawdę wspaniałe.» Kilka rriesięcy później matka Jacinty powiedziała do pani J\,farii Herrero z Gallardo: «Słychać było płacz dziewczynek pośród takich krzyków i przera– żenia, że wstałam instynktownie, aby pobiec i zoba– czyć, co się dzieje z moją córką. Silnie mnie jednak odepchnięto. Po zakończeniu wizji, kiedy dzieci przyszły d,:, nas, zobaczyliśmy, że twarze miały zala– ne łzami. Prosiły, abyśmy się wyspowiadali i aby wszyscy przystąpili do Komunii św., bo nadchodzi coś bardzo strasznego... » 4 3 Czyż nie przychodzi tu na myśl Księga WJ.jścia opisująca mo– dlitwę Mojżesza w czasie walki z Amalekitami? «Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, Izrael mia! przewagę. Gdy zaś ręce opuszczał, mial przewagę Amalekita. » (Wj 17, 11) 4 Z tego okresu pochodzi jeszcze jeden zapis, z datą 23 czerwca 1962, przekazany i podpisany przez Marię-Dolores i Jacintę. Rzuca on nieco światła na przeżycia dziewczynek w czasie «nocy krzy– ków»: «Dzier'Jica powiedziała nam: świat się nie zmienia, wcale się - 159 -