BCCCAP00000000000000000000759

raz ich zgodność z nauką Kościoła: «... Oświadcza­ my, że nie znaleźliśmy żadnego powodu wynikające­ go z cenzury kościelnej zmuszającego do potępienia bądź to doktryny, bądź to rad duchowych - które rozpowszechniano z okazji wydarzeń w Garabandal, a skierowanych do wiernych chrześcijan - tym bar– dziej, że zawierają one wezwanie do modlitwy i ofia– ry, do pobożności eucharystycznej, kultu Najświęt­ szej Panny w godnych pochwały formach tradycyj– nych oraz do świętej bojaźni wobec Boga, obrażane­ go naszymi grzechami. Wszystko przypomina tylko zwykle nauczanie Kościoła w tych sprawach. Zakła­ damy dobrą wiarę i żarliwość religijną osób, które udają się do San Sebastian de Garabandal i zasłu­ gują na najgłębszy szacunek. .. » 1 Eugenio Beitia Aldazabal nie był jedynym bisku– pem stwierdzającym jednoznacznie zgodność nauki oraz zasad moralnych głoszonych przez dziewczynki z Garabandal z wiarą Kościoła. Wyraził to również m. in. meksykański arcybiskup z Jalapa, Manuel Pio Lopez, który zaaprobował 20 marca 1966 «Modlitwę do Naszej Pani z Garabandal». Przytacza on w swo– im liście słowa członka Świętego Oficjum (Philippi), dotyczące garabandalskich objawień: «Fakt, że oj– ciec Pio - uznany z powodu swoich cnót, wiedzy i przywiązania do Stolicy Apostolskiej - uznaje te ob– jawienia i zachęca cztery małe wizjonerki do rozsze– rzania orędzia Najświętszej Dziewicy jest wielkim 7 Eusebio G. de Pesquera Eile se rendit en hate a la Montagne, Marły-le-Roi, 1977 s. 514. - 14 -