BCCCAP00000000000000000000759

również inny przybysz - w tym samym czasie i miejscu - doświadczał czegoś z nie mniejszym wzru– szeniem. Chodzi o znanego lekarza z miasta Victo– ria, Don Josego de la Vega. Ten wierzący, choć mało skłonny de entuzjazmu religijnego człowiek przybył do Garabandal - jak wielu innych - ze zwykłej cieka– wości, aby zobaczyć, co się tam działo ... To, co wi– dział, stałe się dla niego tak ważne, że ujawnienie wszystkiego uznał za obowiązek sumienia. W dzien– niku El pe!1samiento Alaves, ukazującym się w jego miejscowości, zamieszczono jego własny artykuł z 27 kwietnia 1962 (piątek wielkanocny). Cała ta pu– blikacja wyraża szczere, głębokie i osobiste przeko– nanie: nie było to opowiadanie ze słyszenia ani po– wierzchowne doniesienie. «Możemy stwierdzić, że od 18 czerwca ubiegłego roku Dziewica przemierza codziennie kręte uliczki małej wioski zagubionej wśród najwyższych szczy– tów Europy. 4 Cała wioska, składająca się z zaledwie 70 rodzin, przeżywa od miesięcy głębokie ożywie­ nie . Cztery dziewczynki - prawie każdego dnia, w godzinach wyznaczonych wcześniej, jeden lub wiele razy - modlą się, rozmawiają z Dziewicą i całują Ją, pogrążone w głębokiej ekstazie. Biedne rodziny tych dzieci są tym głęboko wstrząśnięte . Spędziłem wśród tych ludzi Wielki Tydzień. Słuchałem mieszkańców wioski i przybyszów. Rozmawiałem z dziewczynka– mi przed i po ich wizjach. Jako lekarz nie znajduję 4 Ściśle mówiąc, góry w Garabandal nie są najwyższymi wznie– sieniami w Europie, ale należą do najwyższych. - 143 -