BCCCAP00000000000000000000759

Kościół wobec wydarzeń w Garabandal Wierzącego interesuje postawa Kościoła wobec garabandalskich objawień. Można powiedzieć, że do chwili obecnej - pomimo zaskakująco wcześnie og– łaszanych 1 i ponawianych oświadczeń ordynariatu santanderskiego, stwierdzających możliwość wyjaś­ nienia wydarzeń w Garabandal w sposób naturalny 2 - nie ma :akiego orzeczenia kompetentnej władzy kościelnej, które jako nieomylne obowiązywałoby wszystkich wiernych w Kościele. 3 Nieomylność bo- 1 Pierwsze oświadczenie kwestionujące nadprzyrodzoność zja– wisk garabandalskich zostało wydane już 26 sierpnia 1961, czyli w kilka tygodni po rozpoczęciu objawień i na długo przed ich końcem. Nastąpiło to _-ieszcze przed ogłoszeniem zapowiedzianego orędzia, kiedy nikomu nie był znany przyszły bieg wydarzeń. A przecież w wiosce miały miejsce nie tylko wizje połączone z ekstazami, lewita– cjami, marszami ekstatycznymi, ale również uzdrowienia i nawró– cenia. Czy i nawrócenia miałyby być czymś naturalnym? Czy fakty– cznie można je tak łatwo wyjaśnić naturalnymi przyczynami? 2 Niektóre szczegóły dotyczące tego problemu znajdują się w ni– niejszej publikacji. Bardziej szczegółowe omówienie można znaleić w: E. de Pesquera, Se fue con prisas a la montaiia, Pamplona 1979; M. Laffineur, L'Etoile dans la montagne, Tielt 1966. Zob. również: ks. M. Kaszowski, Garabandal w: Vassula Ryden, Prawdziwe Życie w Bogu, tom=, Vox Domini, Katowice 1993, s. 448-456. 3 Taki sam pogląd wyraża również zdecydowany przeciwnik ob– jawień garabandalskich, ks. Warszawski. Swą analizę różnych do– kumentów i wypowiedzi autorytetów kościelnych kończy następują­ cym stwierdzeniem: «Końcowy jednak wniosek, płynący z powyż­ szych dokumentów i ich analiz - a chcielibyśmy się nie mylić - wy- - 11 -