BCCCAP00000000000000000000702

De praeceptis aequipollentibus 343 b) Difficultates Non ignoramus nostram sententiam diversis laborare difficulta., tibus, quas investigatoribus proponimus, quaeque practice duae sunt: r) ordinis contraria traditio seu consuetudo; 2) . bulla Sollicitudo pa– storalis (~o nov. 1679) Innocentii XI. r. - Ordinis traditio seu consuetudo. Hodie, dicitur, praecepta aequipollentia obligant sub gravi saltern ex ordinis traditione seu consuetudine, cum orones regulae commentatores, post bullam cle– mentinam, hoc semper admiserint. Factum, ut antea exposuimus, non potest negari. Sed, prout nobis videtur, nihil probat. Primo, argumenta ab auctoribus allata ad gravem praecepto– rum aequipollentium obligationem asserendam, solidis carent funda– mentis, cum reducantur ad clausularum bullae Exivi de paradiso explanationem; sed in hac decretali nec theoretice nec pro praxi af:fir– mantur hae graves obligationes. Ordinis c:onsuetudo anteclementina de hac materia iuridice non est admittenda, cum romanus pontifox documentum promulgavit ut magnis super hoc discussionibus finem poneret. Secundo, si ex decretali Exivi de paradiso nihil probatur, re– manet tantum nuda ordinis traditio seu consuetudo, quae semper hoc sensu documentum intellexit. Sed etiam dicendum est hanc contra legem seu bullam rigorosam interpretationem non posse sustineri, cum hic non agatur de vera iuridica consuetudine, ex qua secundum, praeter vel contra legem aliquid fü. Etenim fratres :minores ex regula debent adimplere mandata sic dicta aequipollentia (de hoc nullurn dubium) et practice semper observarunt; hoc tamen non est consue– tudo, sed nuda et simplex legis observantia. Nostra quaestio est alia, utrum, videlicet, obligatio sub gravi ex consuetudine possit affirmari. Et videtur negative respondendum, cum hic non agatur de aliquo facto a communítate multoties repetito ad Iegem derogandam vel. determinato sensu adimplendam, sed de auctorum vel fratrum sen– tentia circa regulae artiéu1o:rum obligationem; sententia admittenda vel non, prout sunt argumenta ad eandem probandam aliata. Immo, etsi de vera consuetudine ageretur, non est hodie amplius amplectenda, cum ad eam stabiliendam necesse sit, iam a tempore