BCCCAP00000000000000000000693

438 S. PETRUS DE ALCÁNTARA STUDIÓRUM DUX ET EXEMPLAR (5) tricem et inflammantem caritatern Christi, quas vivificat animam; ncc adeo usque sese in studio litterarum immergant, ut illius ergo sacrum orationis studium praetermittant·... Sed ut melius consequi valeant spiritum Christi, tam lectores quam studentes conabuntur spiritui magis quam litteris operam dare, et sciant se maiorem prog-ressum in studio facturos, quanto impensius spiritui quam litterae dabuntur » 12 • Hanc ob causam auctor operae pretium esse duxit fusis verbis quorundam praeiudicium refellere contra cultum scientiarum, pariter– que patefacere suas praelectiones stimulum efficacem exhibere ad utram– que, nimirum scientiam et pietatem maxime fovendam: « Nec modicam in eo curam adhibui ut vobis, quacumque data opportu– nitate, divina attributa monstrarem, exponerem, vosque ad veram pietatem, raverent.iam et amorem erga Deum, eiusque infinitam sapientiam, immensam potentiam, nullis linguis satis praedicatam bonitatem inflammarem et adhor– tarer » 1 3. « Modica haec, ut Ethices suavitatem degustent, candidatis nostris suf– ficient, ut a tenerís unguiculis virtutem colere discant, ac plus cunctis aesti– ment, et corde habeant »14. Insuper singulari capite exponuntur causae, quae seriam volunta– tem adipiscendi scientiam infirmare solent vel eam a vía deflectere. Quarto loco asseritur hoc deploratum periculum provenire: « Ex falsa opinione (quae diu inter nostrates regnavit, narratiunculis quibusdam a Patribus in filios transmissis) scientiam cum pietate pugnare. Ineptia haec risu excipienda, abunde convincitur Scripturae testimoniis, quibus ad sapientiam adhortamur, totque Sanctorum Ecclesiae Patrum, qui in onrni scientiarum genere excellere; ac etiam ratione, non enim Deus mentem nobis ut otiosam haberemus, sed ut excoleremus, tribuisse credendum est ... - Nihil con– temptibilius excogitari potest, et quod nequidem impugnari mereatur. Frustra nobis ratio donata caelitus esset, si eam excolere non liceret, nec posset absque pietatis iactura... Scientiae humanae incertae quidem sunt, et pancas respective ostendunt veritates, quae ad praxim pertineant, hominesque meliores ac per– fectiores efficiant, quin imo non raro sui confidentiam et arrogantiam gignunt. Et certe ignorantia praeferenda esset praesumptioni, scientiaeque; si necessario eam in nobis eam generarent, abiiciendae. Sed hoc falsissimum est, nec vitium hoc scientiis, sed pravo eas addiscentium animo tribuendum. Vera scientia nos humiliat et Deo subiicit; tam longe abest ut inflet et superbire faciat, mentem a sensibilibus et deliciis corporis revocat. Sint profecto scientiae et studia aliqua vituperio digna, seu quod religionem et honcstatem offendant; seu quod vanis et inutilibus spiritum repleant; sed studium naturae sartum tectum et a maledicentia3 morsibus liberum custodiatur, utpote quod in cognitionem et admirationem auctoris, eiusdemque magnitudinis, sapientiae et providentiae nos ducit. Id facillime demostraretur, si singulas eius partes percurrer2 liceret, in quibus aut de Deo eiusque attributis et perfectionibus et existentia agitur; 1 2 Textus depromitur ex prim1geniis constitutionibus Ordinis. Cf. EoUARDUS ALENC0NIENSIS, O.F.M.Cap., Primigeniae legislationis textus originales, in Liber Memorialis, Romae 1928, 406s, n.122-25. 13 Philosophia III, 449. 11 Philosophia III, 440.