BCCCAP00000000000000000000663

DE PRAECEPTORUM ENUMERATIONE IN REGULA FRANCISCANA 259 scriptione laboris: « Fratres ... laborent fideliter et devote » 56 • Et eam non admittunt in hoc loco: « In quamcumque domum intraverint pri– mum dicant: Pax huic domui » 57 • Ex his solutionibus et dubitationibus evidenter demonstratur mandata sub verbo teneantur imposita, se– cundum doctorum doctrinam saeculi XIII sententiis rite innisam, vera constituere praecepta. Ideoque hoc possumus stabilire principium: paulo :;,ost Regulae approbationem fratres generaliter et sine dubitatione affi:rmasse man– data, postea appellata praecepta eminentia et virtualia., constituere vera praecepta et consequenter sub gravi obligare. Diximus generaliter, tum _ ex doctorum auctoritate, tum ex fratrum non ccntradictione, tum ex índole offi.ciali expositionis 58 • Hu g o de Digna (m. 1255/56) in expositione 59 distinguit in Regula instructiones, consilia _ et praecepta 60 aut consilia, monita et mandata 61 • Praecepta sub gravi obligant 62 • Et habentur in primis quotiescumque aliquid sub verbis praecipere et teneri ordinatur G 3 • Sed etiam enumerantur alía, v.gr. , officium divinum 6 '4, equitatio G 5 , praedi– catio contra Regulam, scilicet, vel in episcopatu alicdus episcopi nolentis vel sine examinatione 66 • Gregorius IX asserit fratres teneri ad ea quae « praeceptorie vel inhibitorie » in Regula sunt expressa. Sed praecepta et inhibitiones, ut aiunt Quatuor Magistri, ,, non ex sola praecepti vel inhibitionis nominatione censentur, alioqui.n tota pene status et voti necessitas annullatur » 67 • Igitur fratres ex professione oo !bid., c.5, p.149. 57 !bid., c.3, p.139. 58 Expositio Quatuor Magistrorum est responsum officiale provinciae pans1ensis prae– scriptioni capituli definitorum generalium Montispessulani coadunatorum, ut unaquaque pro– vincia « dubitabilia Regulae » adnotaret. Cf. TH0MAS DE EccLEST0N, De adven'.u fratru,n mino– ruin in Angliam, in Anal.Franc. 1 (1885) 244. Immo Felder affirmat hanc Regu_ae explanationem a capitulo generali Bononiae anno 1242 celebrato approbatam fuisse (H. FaDER, O.F.M.Cap., G_eschichte der wissenschaftlichen Studien im Franziskanerorden, Freiburg '. B. 1904, p.214). 59 Adhibemus editionem sequentem: Monumenta Ordinis minorum, Salmanticae 1506, tractatus III, f.45r-75v. 00 HuGo DE DIGNA, Expositio Regulae, c.2, f.47r. 01 !bid., c.2, f.48v. 02 Jbid., c.2, f.41r, 48r, 48v. 0s !bid., c.2, f.48v. 64 !bid. 65 Jbid. "º Jbid. 67 [bid. « Sed omne quod vovemus implemus, dum Regulam quam servare promittimus prout est servanda servamus. Ipsam, enim, in sua profitemur efficacia seu virtute, ut quod consulitur sit nobis consilium, quod praecipitur sit nobis praeceptum. TUum arbitror in– tentionem dirigere profitentis. Obligamur itaque Regulae prout nos obligat ipsa sibi, quam constat habere consilia, monita et mandata » (ibid.). Et paulo post: « Quidve praeceptorie vel inhibitorie censeatur, nunc ex causa utili vel multum congrua mandat_ causa, nunc ex praecisa vel obligationis seu praecepti expressiva, ut saepe in Regula ponitur mandati forma, nunc ex mandantis signo atque instantia, nunc ex posita transgressoribus poena notabili,