BCCCAP00000000000000000000621

CAP. II.-FUN!JAMENTOS THAD1CIONAL1':S 103 prodita, alia vero nobis in mysterio tradita reccpimus ex tradi– tione apostolorum, quorum utraque vim camdem habct ad picta– tem, nec iis quisquam contradicet ... Invocationis verba cum confi– citur panis eucharisticus et populum bcnedictionis, quis sancto– rum in scripto nobis rdiquit?» (141). A la oración litúrgicomisio– nera hace alusión San Agustín, escribiendo al pelagiano Vidal: «Exsere contra orationes Ecclesiae disputationes tuas, et quando audis sacerdotem Dei ad altare exhortantem populum Dei orare pro incredulis, ut eos convertat ad fidem, et pro catcchumenis, ut eis desiderium regenerationis inspiret, et pro iidelibus. ut in eo quod esse coeperunt, ejus munere perseverent, absanna pias vo– ces (142). Numquid orare prohibetis Ecclesiam pro infidelibus. ut sint fideles, pro iis qui nolunt credere, ut velint crcdcrc», etc. ( H:-l). Las mismas ideas misioneras muestra Celestino I Papa en una carta dirigida a los obispos de las Galias: «Obsccrationem quoquc sacerdotalium sacramenta respiciamus, quae ab Apostolis tradita in tato mundo atque in omni Ecclcsia catholica universalitcr celc– brantur, ut legem credendi le.T statuat supplicunrli. Cum cnim sanctarum plebium praesulcs mandata sibimet legatione fungan.. tur, apud divinam clementiarn humani generis agant causam e1 tota secum Ecclesia congemiscente, postulant et precantur, ut in– fidelibus donetur fieles, ut idololatriae ab impietatis suae liberen•· tur erroribus, ut judaeis, ablato cordis vclamine, lux veritafü; appareat, ut haeretici catholicae fidei perceptione resipiscant, ut schismatici spiritum redivivae caritatis accipiant, ut lapsis paeni– tentiae remedia conferantur, ut denique catcchumenis ad regene– rationis sacramenta perductis caelestis misericordiae aula reser– veturn (144). Las mismas ideas encontramos en el autor del libro De Vocatione Gentium: «Praecepit itaque Apostolus ... fieri o1,se• crationes, postulationes, gratiarum actiones pro omnibus homini– bus, pro regibus, pro iis qui in sublimitate sunt. Quam legem sup– plicationis ita omnium sacerdotum et fidelium devotio concor– diter tenet, ut nulla pars mundi sit, in qua hujusrnodi orationes non cclebrcntur a populis christianis. Supplicat ergo ubique Ec– clesia Deo, non solum pro sanctis et in Christo jam regeneratis, sed etiam pro omnibus infidelibus..., pro juclacis... , pro hacrcticis, et schismaticis» (145). Estos y otros muchos testimonios de los Santos Padres, que se podrían aducir, nos demuestran que desde los primeros tiempos la Iglesia elevaba sus oraciones por todos los hombres sin excep– ción, para que entraran en su seno maternal. (141) Cfr. P. G., :l2, 187. (142.) Epist. 217 ad Vitalcm, 11 2, P. L , 33, 117/l. (14:l) Ibicl., n. 2G, P. L, :l:l, !187. (144) Epist. XXI Coclcst. I acL Epise. Gnlliarnm, P. L. ,;o, ;i;¡;j, (145) De Vocationc Gcntium, l. I, c. XII, P. IL., 51, 664.