BCCCAP00000000000000000000610
1. Nik baditut mortuetan ardiak artzainarekin; itxasuan amar ontzi beren marinelekin; Katalaunian amar mando zillar monedarekin. En !as montafias tengo ovejas con (su) pastor; en ei mar diez_ barcos con sus marineros; en Catalufia _diez. mulos (cargados) de monedas de plata. 2. Zure amak omen dio ni pobria naizela; zakoiiotxo bat artu eta juango nauzu eskera; orduantxe bai esango dute ni pobria naizela. Dicen que. tu madre dice que soy pobre; tomando un z.urroncito, ire a pedir limosna: entonces, sf, diran que soy pobre. 3. -Ela, ela!, etxekuak, asarre omen zaudete; zuen alaba nere 'mazte sobera iduritzen zaitzue; ez emazte, bai amore, ortxen sofri zaizue. jEla!, jela!, vecinos, parece que estais enojados; yuestra hija para esposa mfa os parece demasiado; no esposa, sino amante, algo as[ habeis de aguaniar. 4. Zure alabak biarko du Frantziako errege; Frantziakua ezpalinbada, Espainakua bedere; Espainakua ezin bada, zerbait enperadore. Tu hija habra de tener (por marido) al rey de Francia; si no al de Francia, siquiera al de Espafia; si no es posible al de Espafia, a algun emperador. En el Cancionero de AZKUE (871) aparece una canci6n de una sola estrofa, coincidente en lo esencial con la primera del P. Donostia, pero con melodia totalmente distinta. En dicha
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz