BCCCAP00000000000000000000603

baño ez etortzen» = le he llamado, pero no venir (no •viene) (G. Olabe– rri). «Alde egin zuen; nik keñu ta keñu, baño ez aditzen» = se alejó; yo hacerle (le hacía) seña tras seña; pero no oir (no oía) (AN. Oskotz). (<Arraina nai nun ta arrainik emen ez izaten» = quería pescado y aquí no suele haberlo (AN. Ituren). «Udan arraia botatzen (elipsis de ibüli), neguan eztegu)) = andar (andamos) el verano echando el pescado y en invierno no tenemos (G.). D) FORMAS SUSTANTIVAS DEL VERBO ENTERA (TZERA): «Txarkeriaren gogoa etorri zitzatan; nik kentzera» = me vino deseo de una obra mala; yo quitarlo (lo quité) (AN.). E) FORMAS SUSTANTIVAS DEL VERBO EN TEKO (TZEKO): «Aitakin aserretu nintzan bereala baketzeko» = me enfadé con el padre para apaciguarme enseguida (Balcetzeko es oración subordinada sustan• tiva de complemento indirecto). F) FORMAS SUSTANTIVAS DEL VERBO EN MODO FINITO Y SUFIJO LA: «Barometroa gora <lago; lañoak atera direla» = el ba– rómetro está alto; solo que han salido las nubes (G.). «Olioa badegu; asko bear dala>> = tenemos aceite; pero se necesita mucho (G.). «Ez. kendun uste etorriko zanik; beintzat izan dala» = no creíamos que vi– niera; por lo menos haber (ha) estado (G. Tolosa). <(Emen ari naiz lanean, lur guti dugula; emen arbia, emen leka; dena emendik» = aquí estoy trabajando; tener (tenemos) nosotros poca tierra; aquí el nabo, aquí la alubia; todo de aquí (AN. Irurita). (cEgin dituzu lanak? -Gela garbitu ez dudala» = ¿,Ha hecho usted los trabajos? -No haber (he) barrido el cuarto (sólo me falta barrer el cuarto) (L. Urdazubi). Con elipsis de dala.-«Bidea ona <lago; ura» = el caminó está bueno. Lo único haber (lo único que hay) agua (Ondarribi). c<Neska oiek panpo– xak dira; amak berak azi dituala lujon» = esas muchachas son vanido– sas; lo malo es que la misma madre las ha criado en el lujo (AN.). «Lurrak ematen du; deskuidatu bear ez dala lanean» = la tierra pro– duce; no deber (lo que hay es que no se debe) descuidarse en el tra– bajó (AN. Anitz). Con elipsis de DUELA, DITUELA: «Ornitu da; arpegi mearra» = se ha repuesto; tener (pero tiene) el rostro flaco (G.). «Erri polita da. _,.Maldak hai ederrak» = el pueblo es bonito. -Lo que tiene cuestas grandes (AN.). G) FORMAS SUSTANTIVAS DEL VERBO EN MODO FINITO Y SUFIJO LAKO: «Organista ona da; Zugarramurdin bizi dalako)) = es bUfm organista; sólo el vivir (que vive) en Zugarramurdi (o sea lejos) (AN. Bera). H) FORMAS SUSTANTIVAS DEL VERBO EN MODO FINITO 94

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz