BCCCAP00000000000000000000603

a) Gogo: «Gogoak ematen didanean jeikitzen naiz» = me levanto cuando me da la gana (G.). «Gogoa egin)) = hacer gana ( G.). «Gogoa izan» = tener gana (G.). «Gogo onez, gogotxarrez egin» = hacer de buena gana, de mala gana (G.). b) Cale: Usado en la zona central de Guipúzcoa, sobre todo en construcción sintética: <CLogale>l = gana de dormir. <CLogaletml = ve– nir ganas de dormir. c) Gura, gure: Usado en el goierri guipuzcoano, sobre todo en construcción sintética: «Logure>> = gana de dormir. «Jakin-gurel> = deseo. Venir gana de vomitar = «gora eman, goragure egin ( G.). Placer: A) Placer o gusto psico-somático = gogo, atsegin, gogo: a) Gogo: «Esnea gogoz, gogotik artzen du)) = toma gusto a la leche ( G.). 1 1Etxean gogotik egoten naiz» = suelo estar a gusto en casa (G.). b) Gozo: «Eguzki gozoa dago; gogoa ematen du» = está un sol agradable; da gusto (G. Zaldibi). e) Atsegin: «Atsegin txarra artu, atsegindu)) = tomar un placer carnal (AN. G.). B) Placer o gusto espiritual= Atsegin, gogo, poz: a) Atsegin: <<Atsegin zan ari entzutea» = era agradable, daba gusto oirle ( G.). «Atsegiten det)) = me alegro, recibo contento (G.). b) Gogo: «Gógotik a:dituko diot» = le oiré a gusto (G.). c) Poz: «Orrekin poza artzen du» = con eso recibe gusto o con– tento (G.). «Jaia etortzeko pozik egoten naiz)) = suelo estar con gusto o deseo gustoso de que venga el día de fiesta (G.). ALEGRIA = atsegin, poz: a) Atsegin: «Ori aditzeaz atsegin artu nun» = recibí contento de oir eso (AN. b.). «Ori aditzen a:tsegiten det» = me alegro de oir eso (G.). b) Poz: «Pozaren aundiaz, poz aundiaz>l = por el gran contento ( G.). «Pozik, pozak egon» = estar con alegría o contento ( G.). «Poztu» = alegrarse, alegrar (G. AN.). «Poza eman)) = dar gusto, alegría ( G. AN)'. Simpatía, antipatía: a) Tener simpatía hacia alguien, congeniar con él = «batekin etorri, batekin ondo etorri; batekin artu, batekin ondo artu (G. AN.). b) Tener antipatía a_ alguno, no congeniar = batentzat edo baten– dako ezin eramana, ezin ikusia, ez ikusi naia izan (G. AN.). <<Ekin cnaiz eramatem> = no congenio con ellos (AN. b.). Esperanza, confianza = uste, poz, oración con al antepuesto al verbo: a) Uste: «Onen ustean zegoml = tenía la esperanza en éste (Erren- 241

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz