BCCCAP00000000000000000000590

zion; banan Apaiz jaunak erantzun zion ezertxo ere ezin esango ziola, ori egitea lege zofotzak eragozten ziolako, ta ortan geratu zan. Beste egun batean bef iz otsegin zion, beste– la ezin zuana losentxen bidez iristeko ustean: al– perik ordea. Asko goratuko zuala esan zion; toki eder, maiia aundikoa ta a:;ko irabazteko erakoa emango ziola ere bai; zer ~do zer nai zuanean,. bereala emango zitzayola, ta Efegea bera bere la– guntzaiierik aundiena izango zuala; banan Efegi– ginaren utsegin eta obenc1k esan bear zizkala. Apaiz jaunak ezetzko zofotz bat egin zion, ezin zaia esanaz, eta alpefikan zebilela. Ori entzutean tnola ja ri zan Efegea? iJkuste– koa izango zan! Suak artu· ta, Apaiz jaunari zo– fotz-zofotz esan zion: Onean naiez badeza, txa– fean atera bearko dezu niA~jakinnai detana. No– lakoa naizen oraindikan e,i dakizu; ta nere esa– nera jartzen ez bazera, istilu beltzak ikusi bear– ku dituzu. Aukera ematen dizut, erabaki. Apaiz jaunak esan ziona jakina dago. Gauz oyetan, aldeak eta lrnlteak berdinak izakn dira. Le– geak agintzen duana egin 1a kito; besterikan ez. Ofegatikan Apaiz jaunak erantzun zion: Efege jauna, nai duana egin beza, itzik ere neregandik ezta aterako. Begietatikan sua zerioia jafi zan Efegea, ta bere mendekoai esan zien: Esku-oinak lotu-ta, ibayera gabaz bota ezazate, inork ere jakin gabe. Ala egin zuten; bana tzer gertatu zan? :-: · 60 :-: