BCCCAP00000000000000000000590

zion: jGizona, gizona! Efai: asafetzen zera; ofe– lako gauzak noiz nai, eta non nai, gertatzen dira. Aufak dira; lzer egitea nai dezu? Eliz aufetxoan bizi zan Zenon, eta Mezetara basefitik egunoro etortzen zan amona zar bati, izengabeko tzarkeria egin zion. Erekatxo bat ba– zan, amonak nai ta ez igaro bear zuana; erdi– erdian afi bat jafi zuten, artan oin bat ipifii-ta, bes-. teaz legora afapatzeko. lZer egin zuan, ba, gure deabrutxoak? Aria ututiago ipini, ta gafiera kolo– ka zegoala, nai ta nai ez e:-ori bear. Mutiiak uste bezela, gertatu ere. Amona elizara etofi zanean, jgajoa! efekan erori, mi_n arlu, ta doi-doi irten zan; eta gafiera, euritakoa autsi. Bereala etxerontz abiatu zan, eta bidean euri jasa aundi batek afa– patu zuan. Euritakoa zabaldu nai izan zuan, ba– nan ondatu-ta geratu zitzayolako, ezin. Ofela etxera blai-blai egin-da iritxi zan. Apaiz jaun batek amona erortzen ikusi zuan; eta laguntzera joan zanean, aldameneko batzuek mutilaren gaiztakeria esan 2ioten, eta bere aitari esatea erabaki zuan. Ust~ zuan, eta besteak ere bai, berari afeta emango ziola: gure erietan Apaiz jauna gizon agurgafia da, ta begirapen aundia ekartzen zayona. Joan zan, ba, ta gertatu zana esan ondoan, erantzun zion: jauna, aufak dira, d zer egitea nai du? Ori ere ortan gelditu zan. Itz batzuek esaten ikasien duten egazti oye– tako bat gizon ark bazuan, eta itz oyek ainbeste aldiz entzuten zizkan, azkenean egaztiak ere ika- :-: 56 :-: