BCCCAP00000000000000000000590

kizunetara joaten etierala zer esanik ez dago; ta ala ere Dotrina irakastera joan gabe jai edo igan– derik utzitzen eztezu. c!,Nola da ori? Entzui\ bezin laster erantzun zion: c!,Ofek ari– tzen al zaitu? c!,Ez al dakizu, ba, Epailari naizela? Begira: gaizki egiieren bat nere gana Pkartzen du– tenean, egin duana jakiteko gauza batzuek galde– tu bear izaten dizkat, eta bereala ikusten det ore– lakoak aurtasunean 6otrinik ikasi etzutela, edo ikasi bazuien ez diotela afetarikan ematen, baz~er– tu ta daukatela. Orain, ba;. lan gutxiago izan-da obeto ta erosoago bizitzeko, Dotrina irakasten det, ori ikasten duanaklan txikiagoa emango du– alako. Giz~ma, Dotrinilc gabe, abere baten antzekoa dala badakit, eta abereetan gaiztoena, ganera. Oek ezaguerik eta borondaterikan ez dute, ta ofr~gati– kan berezko grinak Jta okertasunak dakartzkiete– na besterik izaten ez dute, ta oyek nolakoak diran badakigu, ta ortikan irteten ez dirala ere bai. Guk ordea, grifia txar asko ta aundiak, baita asmo biu– fi-zatakak ere izaten ditugu; ta ori, ez ala edo onela, beti berdin, aukerik gabe, abereak bezela, baizik ezagueraz, borondatez, maltzurkeriz, bat– zuetan era batera besteetan bestera, nai degun ura iristeko egokia dana artu ta kalte egingo ligukena utziaz. Ta oyek ezi ta zuzentzeko lDotrina beze– lakorikan bai al dago? Nik heintzat eztet arkitzen •. Ni nere alde nabil. Orain Dotrina irakastean lan zerbait artzen det, bana lan txiki ta efaza; or- :-: 29 :-:.