BCCCAP00000000000000000000590

iela, txabolako zakura konturatu zan, eta lau tran– koz, ofuz etofi zan. Patxik ere laster iges egin nai zion; bafia zakufak zangotik eldu egin zion, eta mutiia !ufara bota zuan. Arpegia, lepoa, eskuak, guztia odoldurik utzi zion, eta etxeko mofoia etciti izan ezpalitz, laster itoko zuan. Etzan nonbait lenengo aldia, ta mofoiak bere artean esan zuan: Gaur, ba, guztiak batean arta bear dituk... Edefak eman zizkan, eta beste rilo- . foia etofi zanean, biye.n artean Epailariagana lo– tsagafi eraman zuten. lEta an? Ark ere guztia ba– zekian, eta al zuan zigofadik aundiena eman zion, luzarotxoan giltzapean eukiaz. Bafia beste gauza bat ori bafion askoz .txara– goa gertatu zitzayon. Zauriai begiratu gabez, edo gafierakoan zakufak amofu-pozoi zerbait izango zuan ... mutiia era txafean il zan beintzat. Au guztia <!_nondik zetorkion? Berez biufi.a za– ia esan degu; bafian etzan guztia ori. Lagunak ere txarenak izaten zituan. Auzoan onak bazituan, ba– fia berak ufutiko lagunak naiago. jBai, ba! Ofela bere txarkeriak ifiork jakiteko bildur txikiago ... Alaere, aita bestelakoa izan balu ... Aita ere beltzetakoa zan, eta lagunak burua efaz betetz.en ~zioten. Of'egatik ergelkeri asko (<!,edo astakeriak?) esaten zituan: Ilustrazioa bear zuala gizonak esaten zuan; progresoak gizona go– ratzen zuala; adelanto modernoak jaten ematen zutela, Dotrinak eta ofelako gauzak bafio geya– go ... <!_Zer geyago nai zuan mutiiak? Aitak ofelako :-: 376 :-: