BCCCAP00000000000000000000590

Eiztariak goiz jaiki ta eizara joan bear zuala esan zien, eta etxera befiz etofi gabe bere etxera joango za.la. Berdin iru egun eizan egin zituan, eta , inguru aietako galepefak, bera ta beste eiztari ba– tzuek askotxo ibiii-ta, batzuek il, gafierakoak izu– tu-ta joanak ziraia zirudiala. Ofegatikan, alperik ibiltzea zaia, ta Agur bezela esan zien. Bafia lzer gertatu zan? Ume aien negafak Jaungoikoak ikusi ta lzerbait iritxi al zuten? Esnatu ziranean, enbatak leioak atera bear zituala zirudian, eta euri-zapafak izugafizko otsa ateratzen zuten, baztar guztiak bete bear zituzte– lako ustea ematen zutela. Ori sumatu zutenean, guztiak asko poztu ziran, eta txaloka asi ziran., Onelako eguraldia dala ez den joango, etzegon bjJdufik, esaten Zuan Biforik, txoratu-ta bezela. Gafierako senideak ere, ofelako gauzak esaten zi– tuzten gutxi-gora-beta; ta Eiztari jaunak ez joate~ ko asmoa artu zuala jakin zutenean, erleak atera– tzen duten zufunbiioa bezelako naspiia etxe artan sortu zan. Azkenean, amak atsegin-da, guztiak gela– nagusian bildu ziran goizeko otoitzak egiteko, eta Eiztari jauna ere an zegoan. Jesusen Biotzaren Irudi eder baten aufean belaunikaturikan, guztiak Biforiri erantzuten zioten. ,Gazteenak beti gauz oiek egiten zituan, aurtasunean oitura onak ikas– teko. (Au etxe guztietan egingo balitz jbestelako kristauak, eta bestelako oiturak ikusiko genituzke!) Ori egin-da, guztiak sakabanatu ziran, eta :-: 268 :-: