BCCCAP00000000000000000000590

zenbat eman bear zien, nagusi-etxekoandreari Biz-. -1 tariak galdetu zien~ Biak batera, ori ;afen eta afen! befiz ez aitatzeko erantzun zioten. ;Naiko naigq– bea degu guk, jauna,, berofi ·zor zayon eran gau– zak ezin egitea! esan zioten. Basetxekoak gera, launa, ta gure ezjakintasun eta moldakaiztasuna barkatu bearko ditu, launa. Gogo ona bai; bana besterik ez degu guk, jauna. Guk berofi zor diogu, ez berofek guri. Erle gau~ zetan asko irakatsi digu, ta orain asko irabazteko bidean jafi gaitu: bana batez ere, gure seme-ala– bak gatik geyena zor diogu. Lengo bizikera. (a orai~ koa ;ez dira berdinak! ;Oraiko pakea zerua da, ta beroiek erleen bidez pake ori ekafi digu! Eztaki berofek nola bizi ginan. Seme-alabak erleak nai etzituztela, guk befiz zerbait irabazi nai... ;Samintasun edefak ikusi ditugu! ta aundie– nak ikusteko geunden; bati.a beroiek zoriontasuna ekaii digu. Gauz abek .beti gogoan izango ditugu, fa ondo ordainduko ez dizkagula badakigu. Ez ai- tatu, ba, ;afen! arazorik. · · Gauz oiek bafen-baiendikan, esanak ziraia Eiz– tariak ezagutu zuan, eta leiatu gabe, berak ere biotz-biotzatikeskefak eman f!izkien, eta ori aztu-ta geratuko etzala esatz zien. Ta ottan o/eratu ziran. Ufengo egunea,n dZer gertatu zan?. Ufengo goizean etxe artan nabari zan alaita– suna ta poza nolakoak ziran adierazitzea, gauza zaiia da. lNola ez?