BCCCAP00000000000000000000590

tza, ta beroteri galdetzea erabaki degu. Obeto esan· godet, ni etortzen beartu nautela. Barkatu, ba,Jau– na, befiz esango diot, eta ona gure ikasgaya: Topo-alditan, naiz espaloian, edo etxeko mailetan, edo bide esturen batean, edo beste non nai d nork nori tokirik bikalien eta erosoena utzt bear dio? Efege jaunak iri-bafez erantzun zion: Gizona, gizona; ori galdetzea ondo dago. ~Oregatik lotsa– tzen zinaten? Ez dakienak, ikasteko zerbait egin bear du. Ona, ba, nere iritzia: Esan dizkiratzun -aldi oietan guztietan, eta oien antzeko beste edozefietan ere ... Aziera obe- . koak beren burua beeratzen dute, ta erosoena . besteai ematen ere bai. iBai ziri edefa! iBafen-bafenean josi-ta gel– ditzeko erakoa! ~111'\IIMll~llnlll"!IIIOl!OII Jainkozaletasunak azkeneko to– kian jartzen gaitu emen: gero le– nengoan . . =Aziera ona, giltza edefa: gau– za txafai atea itxi. =Gaiierakoa, txorakeri utsa; garbiago, gure burua ganako zale– keria: oraindik obeto, afokeria. 256