BCCCAP00000000000000000000583

520 DE SACRAMENTO MATRIMONII, th. 15, n. 9'51-953 I.-DE MATRIMONIO RATO ET NON CONSUMMATO THESIS 15.•: Matdmonium fidelium ratum et non consummatum dissolvitur, tum ipso jure per solemnem professionem religiosam, tum, exis– tente justa causa, per dispensatfonem a S. Sede concessam. Thesis dividitur: In duas partes: Pars l.ª: Matrimonium fidelium ratum et non co,nsummatum dissolvitur ipso jure per solemnem professionem religiosam. 951'. Censura.- Doctrina definita in Conc. Tridentino: «Si quis di– xerit matrimonium ratum, non consummatum, per solemnem religionis professionem alterius conjugum non dirimi~ a. s.» (1). 952. Probatur. 1. 0 ) Haec fuit constans doctrina practica in Ec– clesia, quam Sti. Patres et Doctores non solum non vituperant, sed etiam quam maxime laudant et enchomiis celebrant. Jamvero si per profes– sionem religiosain solemnem vinculum non solveretur, haec praxis esset potius vituperanda. Stus. Ambrosius laudat s. Theclam; S. Gregorius Turonensis, Stum. Leobardum; Ecclesia ipsa, Stum. AlexiUm... (2). 2. 0 ) Ex legislatione Ecclesiae. a) Alexander III: «Post consensum legitimum de praesenti, lici– tum est alteri, altero etiam repugnante, eligere monasterium, sicuti sane– ti quidam de nuptiis vocati fuerunt; dummodo carnalis commixtio non intervenerit znter eos, et alteri remanenti, si commonitus continentiam servare noluerit, licitum est ad secunda vota transire, quia, cum non fuissent una caro simul effecti, satis potest unus ad Deum transire, et alter in saeculo remanere» (3). b) Innocentius III docet «antequam matrimonium sit per carnalem copulam consummatum, licere alteri conjugum, reliquo etiam incon– sulto, ad religionem transire, ita quod reliquus ex tune poterit alteri copulari» ( 4). 953. Scholion: Quo jure per professionem religiosam solemnem di– rimatur matrimouium ratum.-a) Aliqui dicunt professionem solemnem religiosam matrimonium r'atum dissolvere ex natura sua, <<ita quod licet ex dispensatione divina aut Pontificis, id non haberetur, sufficiens esset ipsa professio religiosa ex natura sua ad dissolutionem talis matri– monii» (5). b) Alii dicunt id fieri ex jure divino, sive naturali, sive pa-sitivo _(6). (1) DENZINGER, 976; cfr. etiam CODEX JURIS CANONICI, c. 1119. (2) Cfr. SUAREZ, De Religione, p. 3, lib. 9, c. 24; PESCH, op, cit., 804. (3) DENZINGER, 396. (4) DENZINGER, 409, (5) Ita SALMANTICENSES, De matrimonio, c. 4, n. 78. (6) Ita SANCHEZ, De matrimonio, diss. 5, a. 2, § 4; RossET, De matrimonio, t. 1, n. 672; DEL VAL, De sacramento matrimonii, th. 9, Scholion; PEScH; o_p. cit,, n. 807; HUARTE, op. cit., n. 309; CAPPELLO, n. 449.