BCCCAP00000000000000000000583

490 DE SACRAMENTO MATRIMONII, th. 4, n. 879-880 ART. I De eo in quo reponenda sit essentia matrimonii. THESIS 4.ª: Inter christianos sacramentum Matrimonii est ipse contractus matrimonialis; quapropter inter christianos nullus dari potest contractus matrimonialis validus quin sit, eo ipso, sacramentum. 879. Sta.tus quaestionis.- Jam diximus in superioribus matrimonium, active sumptum, consistere in ipso contractu, quo vir et mulier sibi in– vicem tradunt corpus ad actus necessarios ad prolis generationem. Quaeritur nunc utrum inter christianos essentia matrimonii consistat in aliquo ipsi contractui accessorio et superaddito, an in ipso contractu transeunti. · Respondemus in thesi dicendo essentiam matrimonii reponendam esse in ipso contractu transeunti, non vero in aliquo accessorio, ita ut omne inter christianos validum conjugium sit eo ipso sacramentum. 880. Sententiae.-a) Aliqui docuerunt matrimonium consistere es– sentialiter in solo camtratu, cui sacramentum advenit ut aliquid mere ac– cessorium et ab ipso omnino separabile. Hinc matrimonium est res mere naturalis, a sola auctoritate civili dependens, tam in ipsius legislatione quoad impedimenta dirimentia aut impedientia, quam in aliis causis matrimonium spectantibus. In matrimonio nullam habet auctoritatem societas ecclesiastica. Ita Marcus Antonius de Dominis, Launoy, aliique Regalistae, et hodie Naturalistae et Rationalistae .(D. Haec sententia damnata est in Syllabus, Denzinger, 1765-1766: «Nulla ratione ferri potest, Christum evexisse matrimonium ad dig- nitatem sacramenti.» · «Matrimonii sacramentum non est nisi quid contractui accessorium ab eoque separabile, ipsumque sacramentum in una tantum nuptiali benedictione situm est.» b) Melchior Cano, Sylvius, TournelY, dixerunt matrimonium essen– tialiter consistere in contractu ut materia, et benedictione sacerdotis ut forma. Hinc, si benedictio sacerdqtis omitteretur, haberemus quidem contractum validµm, sed non sacramentum; deGsset enim forma sacra– menti (2); contractum efficiunt ipsi contrahentes; sacramentum autem efficit sacerdos. Ex hac sententia eruitur Statum Civilem et Ecclesiam eamdem habe– re potestatem in Matrimonio; quapropter Status Civilis, non aliter ac Ecclesia, potest impedimenta statuere, leges ferre... quoad matrimo– niurn. (1) MARCUS ANTONIUS DE DOMINIS, De republica eccl., lib. 3 et 5. c. ~- n. 22; LAUNÓY, De regia in Matrim. potestate, t. 2, p. 2, c. 2; NUYTZ, cuJus opera a Pio IX fuerunt darnnata, cfr. DENZINGER, 1773 sc¡s. . (2) MELCHIOR CANO, De locis theologicis, lib. 8, c. 5; SYLVIUS, m Suppl,, q._ 42, a. 'J., e¡. 2; TouaNELY, De matrimonio, q. 3, a. 1; h3:nc earndern sententiarn tenent cornrnuniter Graeco-Russi, juxta JuarE. ov.. cit., t. 3, p, 452-458.