BCCCAP00000000000000000000583

440 DE EXTREMA UNCTIONE, th. 1, n. 778-780 Ex -docum,entis liturgicis: In antiquissimis Sacrahientariis, ritualibus, et vetustissimis euchologiis, inveniuntur formulae consecrationis oleo– rum pro infirmis: sic in Sacramentario Serapionis (saec. IV vel V): «Invocamus te ... ut emiUas vim sanationis ... super lwc oleum, ut iis qui his tuis creaturis unguntur, vez eas percipiunt, fíat in depulsionem om– nis languoris et omnis infirmitatis ... in gratiam bonam et remissionem peccatorum» (13). Ex documentis dogm,aticis, seu conciliaribus.-Plura citantur conci– lia particularia in quibus de sacramento Extremae Unctionis actum est: Cabillonen.se II, in Gallia (a. 813); Maguntinum I (a. 847), in ·Germa– nia; Ticinense (a. 850), in Italia; Wormatiense (a. 868), in Germa– nia {14). 779. Ex consensu Ecclesiarum dissidentium cum Ecclesia Romana. Omnes fere sectae schismaticae, ab Ecclesia Latina divulsae, jam a saeculo V, retinuerunt, et adhuc retinent, sacramentum Extremae Unc– tionis, uti constat ex eorum scriptoribus ecclesiasticis, libris liturgicis, Conciliis, decursu temporis habitis. Iste consensus unanimis Ecclesiae Orientalis et Occidentalis explicari nequit nisi unum habeat fontem communem, nempe traditionem apostol:i.cam . Ration~ theologica id ipsum confirmatur: · Nam Christus ideo ins– tituit sacramenta ut hominum necessitatibus provideret; jamvero, in fine vitae maxima adest necessitas .auxilii spiritualis. Conveniens igi– tur fuit ut hoc sacramentum Christus institueret (15). 780. Quandonam Christus hoc sacramentum instituerit. - Fuerunt aliqui theologi qui dixerunt Extremam Unctionem non fuisse a Christo ipso institutam, sed Christum ab apostolis instituendam reliquisse. Ita Petrus Lombardus, Hugo a Sto. Victore, Stus. Bonaventura (16). Attamen, haec sententia, post Concilium Tridentinum, non patest sttstineri, nam definitum fuit Christum (immediate) omnia Novae Legis sacramenta instituisse; et hoc sacramentum, a Sancto Jacobo promul– gatum, a Christo ipso fuisse dicitur expresse institutum .(17). Hoc sacramentum institutum fuisset a Christo post resurrectionem, quando per quadraginta dies conversatus est cum apostolis de regno Dei, aut durante sua vita, cum de ipso agi videatur in textu Marci, 6, 7-13: «Coepit eos mittere binas et dabat illis potestatem spirituum im– mundorum... et daemonia multa ejiciebant et ungebant oleo multas ae– gros, et sanabant» .08). (13) (14) (15) (16) (17) (18) Journel, 1241. Cfr. HARDOUIN, Coll. conc., t. 4, pag. 1040; t. 5, pag. 13, 27; cfr. praeterea DENZINGER, 424, 465. . STU~. THOMAS, III, q. 65, a. 1; cfr. DENZINGER, 907. PETRUS LOMBARDUS, IV Sentent., dist. 23, n. 2; HUGO A STO. VICTORE, Sen– tent., tr. 6, c. 15; STUS. BONAVENTURA, in IV Sentent., dist. 23, q. 2. Cfr. censuram,. Fuerunt aliqui theologi qui ex hoc textu Me. voluerunt probare existentiam, sacramenti Extremae Unctionis; at irnmerito, quia Apostoli nondum erant sacerdotes, et ungebant quoslibet aegrotos, dUin Sacramentum solis fide– Jibus administrari potest; quare hic conatus demonstrationis penitus de– relictus est. Cfr. KNABENBAUER, in h. l.