BCCCAP00000000000000000000580

471 APOLOGIA PRO IMMACULATA CONCEPTIONE (57) Nec quisquam parvipendat huiusmodi rationes, quas pro nostra sententia adduximus, quasi non sint demonstrationes, sed procedant ex coniecturis et congruentiis. Quia si D. T h o m a s et theologi ad per– suadendum fuisse in Virgine alias perfectiones, non utuntur efü.cacio– ribus rationibus, quam huiusmodi, quae in decentia rei nituntur, et eas putant esse efü.caces, quia beata Virgo debuit esse idonea lVIater Dei; cur ergo in praesenti ,1mlteria 11011 existimabimus eas esse efñ– caces, aut certe eflicaciures '? Cum careutia peccati originalis, quae suo modo attingit substantiam vitae spiritualis, magis pertineat ad ido– neam Matris Dei dispositionem, quam aliae perfeetiones, quae licet dt!centes [f. 231vj sint, tamen per se et forrnaliter non augent, aut minuunt sanctitatem, ut sunt virginitatis integritas in partu, carnis corruptio, carentia omnis ínordinati motus, extinctio fornitis, etc. Utinam igitur D. T h o mas permansisset in sua prima sen– tentia, quando non sernel te.status est lVIariam Virginem ab originali peccato fuisse imrnunem, ut in zi:b. 1 Sen t. clist. 44, art. 3, resp. acl 3. arg. sic ait: Puritas intenditur per recessu111 a contrario, et ideo po– test aliquid creatum inveniri, quo nihil purius esse potest in rebus cn!atis, si nulla contagione peccati inquinatum sit. Et talis fuit pu– ritas beatae lVIariae Virginis, quae a peccato originali et actuali i111- rnunis fuit. Haec ibi (196). Et in Expositio11c Salutationis Angclicac (prout refertur in G 1 os a ordinaria) l\:IaTia, inquit, purissima fuit quantum ad omne111 culpa111, quia nec originale, nec mortale, nec veniale peccatum incurrit (197). At vero si D. T h o mas deinceps mutavit sententia111, et forte incidit in 111inus probabilem, qua111 suismet principiis inconstantem esse demonstravimus; rur 11011 possPs, ac dPhPas et ipse, qui Virginis Dei– parae devotissimum te profüeri:<, e minus probabili ad longe probabi– liorem sententiarn te converten', sicut Jo a n n e s B a e eh o n u s , F r a n e i s e u s M a y r o n 11 e s, F r a 11 e i s e u s Can o p h i 1 u s, et Pe 1bar tus referunt fecisse A 1ex a 11 d r u 111 A I en se 111 in E,r:po– sitiunc Canticorum, et in tract. Pgregio, quPm edidit in fine vitae suae de Immaeulata Virginis Conceptione? (198). (196) S. T!!OMAS, Cornmcnt. Scnt. l, dist. 44, ar. 3, ad 3um. Cf. S. EUPIZI, op. cit., p. 2,1ss. (Hl7) RPccntiore temporc authcnticitatcm opusculi Bxpositionis Salntationis Angelicac vindicavit J.F. Rossr, C.:i\I. (cf. S. Thomae Aquinatis Bxpositio Saluta– tionis .4ngcliwc. Introductio et textns, Piacenza 1931); tcxtum, ad nos quod atti– net, Pxscripsit et commentariis auxit S. EuPIZI, op .cit., p. 108s. Cf. etiam J.F. Rossr, Quid senserit S. Thomas Aquinas de Immaculata Virginis Conceptionc, p. 23. (198) His quidcm verbis auctor scntentiam refert et amplectitur, quae tune circumferebatur. Res autem aliter se habet. Doctrina Alexandri Halensis exponitur in Snmma Theol., lib. III, tract. II, Ad Claras Aquas 1048, p. 96-137. Profecto bi– bliographi eidem Irrefragabili Doctori tribuunt Mariale (cf. Jo. Hyac. SBARALEA, O.F.l\I.Conv., Supplementu.m et eastigatio ad scriptores trium Ordinnm S. Pran– cisci I, Romae 1908, p. 1,i..21). lTsque ad finem saec. XIV communiter tradebatur eum docuisse beatam Virginem Mariam in peccato originali conceptam esse. Pri-