BCCCAP00000000000000000000580

(18) P. l\fELCHIOR A POBLADURA 432 solo autem Deo habet iustitiam (18). In rnultis offenclirnus ornnes (19). 1 Joan. 1: Si dixerirnus quoniam peccatmn non habemus, ipsi nos se– ducirnus (20). Prov. 20: Quis potest clicere munclurn est cor 1neu1n? (21), etc. Tam sunt generales istae locutiones de peccato actuali, quam illae de peccato originali. Ergo sicut in his excluditur privilegium Virginis, etiam et potest excludi in illis, si alias sit sufficiens ratio et authoritas excludendi, sicut hic adest. Secundo respondeo singillatim ad illa loca D. Pauli. Ad primum concedendo, quod beata Virgo peccaverit in Adamo, atque adeo fuerit obnoxia debito contrahendi ab eo peccatum ongma– le. ,Negamus tamen quod postea de facto in seipsa illud contraxerit per praeventionem divinae gratiae. Longe nempe diversum est peccare in Adamo, et contrahere in se peccatum originale, ut compertum est apud omnes theologos, et habetur ex D. A u g u s ti 11 o , (22), lib. 6 contra Julianwn, cap. 4. Ad secundum respondeo per hanc phrasim Scripturae mortuos solere dici non solum eos qui actu mortem obeunt, sed et qui morti obnoxii sunt, et qui proinde tenentur quodam debito mortis, ut illud Gen. 3: In quacumque clic ex ea comederis, marte morieris (23). Non solum intelligitur de morte spirituali animae, quam statim actu in– currit; sed et de morte corporali, cui statim fuit factus obnoxius. Hoc autem modo fatemur beatam Virginem mortuam fuisse per peccatum Adae, id est ex modo conceptionis suae fuisse obnoxiam morti peccati et incurrisse illius debitum; tamen postea per privile– gium non incurrit de facto ipsam mortem peccati. Hoc idem admittit Ca i et a n u s et D. T h o mas l. 2. q. 81, a. 3, ubi inter alia tractat et illud Rom. 5: Per mmrn hominern pec– caturn transit in omnes, et per peccatmn mors (24); et sustinet quod per mortem sufficit intelligere debitum seu reatum mortis, quamvis numquam actualiter aliquis moreretur (25). Ex quo habetur quod cum Apostolus duo simul dicat, scilicet quod in omnes pervenit peccatum et mors, sicut secundum, scilicet mors, sufficienter salvatur, exponen– do mortem vel in actu ve] in debito; ita et peccatum salvatur expo– nendo peccatum in actu vel in debito (26). (18) Cf. S. TH0MAS AQUINAS, Epist. ad Roman., cap. 3, lect. II: Opera Omnia XIII (Parmae 1862), p. 55b. (19) Jac. 8, 2. (20) 1 Joan.1, 8. (21) Prov. 20, 9. (22) S. AUGUSTINUS, Contra Julian. lib. 6, cap. 4: PL 44, col. 825s. (23) Gen. 2, 17. (24) Rom. 5, 12. (25) S. THOMAS, Summa Theol. I-II, q.81, art. 3, ad primum. (26) Cf. Th. CAIETANUS (DE VIO), Tractatns de Conceptione, cap. 3, fol. 100v. Textus huius auctoris fere ad verbum exscribitur.