BCCCAP00000000000000000000574

CHRONICA AN. 1984 205 Die 26 septembris prope oppidum Concise non longe ab urbe Neuchatel in Helvetia, exitiali automatario casu occubuit Petrus Scapin, provinciae Patavinae O.F.M.Conv. alumnus (1930-1984). Habitum incluerat an. 1947; post sacerdotium initum an. 1956, binas laureas adeptus est, scil. in sacra theologia apud Universitatem Friburgensem Helvetiae (1963) et in philo– sophia apud Pontificiam Universitatem Lateranensem (1965). Annis 1958-63 et 1967-70 theologiam naturalem seu rationalem docuit in Instituto Theolo– gico S. Antonii in urbe Padova, cuí deinde praefuit ab an. 1974. Easdem disciplinas tradiclit in Pontificia Facultate Theologica S. Bonaventurae in Urbe an. 1963-67, necnon ab an. 1970 cursus philosophiae franciscanae, theologiae rationalis et ethicae. Eodemque tempore, ab anno scil. 1970 ad 1981, uti professor cooptatus, introductionem in philosophiam necnon philosophiam socialem, politicam et ethicam traclidit in Pontificio Athe– naeo Antoniano Urbis. Ab an. 1982 Centrum Stucliorum Antonianorum in urbe Padova moderatus est, quo in munere duo colloquia internationalia interdisciplinaria apparavit atque instruxit. In re doctrinali franciscana, praesertim antoniana, bonaventuriana et scoListica, summe versatus, plurimas lucubrationes vulgavit in miscellaneis et in commentariis perio– clicis. Eiusclem opera maiora argumenti franciscani haec sunt: Conti11- genza e liberta divina in G. Duns Scoto (Roma 1964); La causa/ita nel pensiero di G. Duns Scoto (ibid. 1967) Il primo principio degli esseri di G. Duns Seo/o. Introcluzione, traduzione e commento (ibid. 1968, Paclova 2 1973); Il messaggio di S. Antonio oggi. Spunti di riflessione (Padova 1981). Cf. Comm. O.F.M.Conv. 81 (1984) 358; Il Santo 24 (1984) 443s. Quamvis non agatur de sodali Orclinis franciscani, aequum est summo animi maerore hic recolere professorem Raoul Manselli, historiae Medii Aevi insignern cultorem et magistrum, qui Romae, inopinata morte, oc– cubuit die 20 novembris. Natus in urbe Napoli die 8 iunii an. 1917, lauream in litteris et philosophia an. 1938 adeptus est. Ab an. 1939 ad 1959 historiam et philosophiam tradidit variis in lycaeis Status. Anno 1960 cathedram historiae mediaevalis in Universitate Studiorum urbis Perugia obtinuit, annoque sequenti illam Universitatis Taurinensis. Anno 1966 nominatus est professor ordinarius pariter historiae mediaevalis in Universitate Studiorum Urbis. Praeses erat Centri Italici Studiorum Alti Medii Aevi urbis Spoleto; consiliarius Instituti Historici Italici pro Medio Aevo Romae; socius Societatis Monwnenta Gernwniae Historica, Academiae « dei Lin– cei », Instituti Historici Italo-Germanici urbis Trento aliorumque institu– torum et societatum. Mira operositate enituit tam in scholis tradendis quam in pervestigationibus historicis efficiendis atque edendis. Ob suam scientiam et humanitatem a coetibus excultis conquisitus, congressus seu conventus studiorum assiclue frequentavit pluresque huiusmodi claudebat clara synthesi et problematum sapienti iudicio. Medii Aevi christiani peritissimus, plura edidit de motibus religiosis sive orthodoxis sive haereticis; peculiari modo et fervore spiritus, sine partium stuclio, quaestionem franciscanam pervestigavit atque enodavit. Praeter fere in– numeros commentarios in perioclicis et miscellaneis eclitos, et haec maiora opera publici iuris fecit: La « Lectura super Apocalipsim » di Pietro di Giovanni Olivi. Ricerche sull'escatologismo rnedioevale (Roma 1955); Spi-