BCCCAP00000000000000000000548

618 DE VIRTUTIBUS INFUSIS, th. 20, n. 865 Pars 2.ª: Haee autem amicitia consistit in mutuo amore benevolentiae. 865. Probatur.-Amicitia est amor mutuus benevolentiae, de se ma– nifestus et stabilis. Atqui haec omnia verificantur in amare reciproco Dei et hominis justi. Ergo amicitia Dei et hominis justi consistit in mutuo amore benevolentiaie. Prab. majar.: l.º) Omnis amicitia nititur super quamdam communi– cationem in ejusdem con.sortio vitae; haec communicatio fundari po– t-est in sanguine int-er consanguineo.s, in participatione gratiae in ami– citia divina.... 2.º) Amor benevolentia-e importat quamdam unionem secundum af– f-ectum amantis ad amatum, in quantum amans considerat amatum «tamquam alter ego»; hinc amicitia, quatenus est amor benevolentiae, indicat quamclam unionem affectus, vi cujus amatu.s consideratur tam– quam alter ego et sic amans et amatum aliquo modo dici possunt «unus»; quo fit ut ea .omnia quae amans vult erga s-eipsum, v-elit etiam erga amicum; una -enim est eorum voluntas, unum eorum desiderium; sunt denique duo vivent-es in una vita. Haec tamen concordantia -et ar– monia non requiruntur nec-essario in ideis speculativis, quia istae pen– d-ent ab intellectu et amor est in voluntate. 3.º) Denique amicitia, proprie loquendo, non est actus, sed potius aliquis status, qui supponit repetitionem actuum. 4.º) Amor mutuus, quia iste amor importat quamdam unionem, et unía non fit nisi saltem duobus elementis; requiritur igitur ut amicitia sit mutua, id est quod unus correspondeat amori alterius; hinc amor amicitiae non potest esse unilateralis; sic si aliquis alteri vellet bonum quin iste sciret, habenitur quidem benevolentia, sed non amicitia, quia in casu deesset amor mutuus: «amicus amico amicus» significat hanc mutuam correspondentiam. 5. 0 ) Amor manifestus, quia impossibile est quod verus amicus in– difierens sit erga amorem alterius, et non quaerat manifestationem amoris. 6.º) Amor stabilis, quia amicitia fundatur super quamdam unionem vitae, desideriorum... Jamvero haec omnia supponunt stabilitatem. Prab minar.: Etsi ratione terminorum (Deus-homo justus) non om– nia po.ssint eodem modo verificari in hac amicitia ac verificantur in– ter nos, verificantur tamen ea quae ad essentiam amicitiae pertinent. Nam: l.º) Omnis vera amicitia fundari debet in quadam communicatione vitae. Jamvero scimus ex Tractatu de Gratia Christi hominem per par– ticipationem gratiae sanctificantis fi.eri a Deo deiformem, filium Dei adoptivum, consortem divfoae naturae; ita horno elevatus, intrinsece renovatus per gratiam, fit capax recipiendi haereditatem divinam, quae consistit in fruitione beatitudinis Dei, qua ipse est dives; hoc igitur pacto horno justus vivit ipsam vitam divinam. Unde sicut filius com-