BCCCAP00000000000000000000548

DE PRAEREQUISITIS AD ACTUM FIDEI, th. 14, n. 814-816 591 814. Idem probatur ex aliis capitibus. a) Stus. Petrus hortatur christianos ut parati inveniantur ad rationem dandam omnibus qui quaerant de eorum spe. Jamvero sp-es nititur in fide, et nema posset de fide rationem reddere nisi habeat certa motiva credibilitatis, quibus probet fidem esse credibilem. Ergo requiritur certa cognitio motivorum credibilitatis ante actum fidei. b) Ecclesia damnat sententiam illorum qui dicunt adesse justam causam deserendi fidem, aut eam in dubium revocandi. Atqui si fides niteretur argumentis mere probabilibus, ad€sset aliquando justa causa fidem deserendi aut saltem de -ea dubitandi. Ergo ídem sequitur ac prius. Innocentius XI danmavit hanc propositionem: «Potest quis pruclen– ter repudiare assensmn, quem habebat supernaturalem (12). Ergo non potest prucienter repudiari assensus supernaturalis. Sed si motiva crB– dibilitatis fssent tantum mer-e probabilia, possent aliquando prudenter repudiari. Ergo. Pars 2.~: Haec cognitio certa credibilitatis ratione humana acquiri debet, non vero Iumine fidei, neque sola interna inspiratione, neque sola expe– rientia interna, Status quaestionis.-Quaeritur in hac secunda parte quomodo, aut quanam vfo acquiri debeat praedicta credibilitatis certa cognitio. 815. Adversarií.-Sunt illi qui dicunt hanc cognitionem acquiren– dam esse: a) Fide divina; ita senserunt Fideistae, secundum quos actus fidei divinae fundari etiam debet in fide divina; ratio enim non valet factum revelationis suis viribus demonstrare. b) Sola interna inspiratione; ita Protestantes, secundum quos fac– tum revelationis agnosceretur a nobis per gusturn et saporern quem Spiritus Sanctus produceret in credentibus; quo semel admisso, facile rejicitur magisterium externum Ecclrniae utpote inutile. e) Sola inspiratione privata; ita Pietistae, qui fere ídem dicunt ac Protestantes. 816. Nota bene.-Sunt aliqui Catholici, ut Rousselot, qui dicunt cre– dibilitatem esse fide divina cognoscendam antequam eliciatur actus fidei, eo quod ratio humana physice impotens sit ad percipiendum nexum ín– ter motiva credibilitatis et veritatem reí revelatae; ut igitur intellectus percipiat hunc nexum, necessarium ei est lumen quoddam fidei, super– naturale, a Deo infusum, quo aptus evadat ad percipiendam veritatem revelatam (13). Nec multum differre dicendum est ab hac sententia, illam quam pro– posuit P. Garrigou-Lagrange, secundum quam horno posset suis viribus naturalibus factum revelationis cum certitudine agnoscere, sed sub as- (12) DENZINGER, 1170. (13) RoussELOT, Les yetlX de la foi, in RechScRel., 1, (1910), 241-259, 444-475; cfr. DTC., art. Foi, 260-275; SThS, De virtutibus infusis, n. 104.