BCCCAP00000000000000000000547

DE PARADISO, th. 15, n. 79'6-797 439 At quid dicendum est de animabus quae sine peccato mortali per– sonali moriuntur? Si aliquam poenam teniporalem adhuc sint expiatu– rae, igne Purgatorii purificantur. At quid inde? Praemium accipiunt, necne, aetemum, an, e contra, praemium sperant accepturum post cliem judicii universalis? In hoc articulo intendimus probar-e supremam hominis beatitudinem non esse justis usque ad diem judicii univ,ersalis differendam, sed po– tius, mox post mortem, vel post. earum puriJicationem in Puroatorio, communicandam, ita ut animae justorum sint beatae jam ab ipso ins– tanti in qua plene satisfecerint. Quia támen aliquid dicere oportet de eo in qua consistat supr,ema hominis beatitudo, ponimus hanc thesim sequentem. THESIS 15.ª: Suprema hominis beatitudo consistit in visione Dei immediata, Status quaestionis.-Quaeritur proinde in qua reponenda sit supre– ma hominis beatitudo. 797. Explicatio terminorum.- Beatitudo, juxta Boetium, est: «sta– tus omnium bonorum aggregatione perJectus» ( 1); juxta Stum. Tho– mam: «bonum perfectum, quod totaliter quietat appetitum rationa– zem'1> (2). Divisio: Beatitudo potest esse naturalis v,el supernat.uralis; natura– lts, ea est quae totaliter quie_tat appetitum rationalem in ordine mere naturali; supernaturalis, ea est quae totaliter quietat appetitum ratio– nalem in ordine supernaturali. Uti patet, nos loquimur in praesenti de beatitudine supernatural1.. Beatitudo supernaturalis, alía est essenti.alis; alia, accidentalis; es– sentialis ea est quae consistit in visione De intuitiva, directa et imme– diata; acctdentalis -ea est qua-e consistit in aliquo quod essentiam sem– per et necessario comitatur, de qua ag-emus in articulo s-equenti, Beatitudo essentialis dupl-ex distinguitur: a) objectiva, quae est ip– sum objectum beatificans, et b) subjectiva seu form.aiis, quae est con– oocutio beatitudinis, seu objecti b-eatificantis. Agimus in thesi de beatitudine hominis super11at.urali essentiali sub– jectiva s-eu formali. Visio. Videre ídem est sensu proprio ac aliquid oculis corporeis per– cipere, et veluti apprehend,ere. Duplex visio. A visione oculari haec vox translata -est ad ordinem intell-ectua~em, nam sicuti oculus corporeus videt res corporeas et ma– teriales, ita pariter intellectus, intellig-endo, videt seu apprehendit, res immateriales; hinc visio intellectualis. Visio intellectualis alia est naturaJis, qua intellectus noster appre– hendit ver1tates ordinis naturalis; alia vero, supernaturalis, qua intel- (1) De consol. philosophica, lib. 2, prosa 2. (2) I-II, q. 2, a. 8.