BCCCAP00000000000000000000547

IJE NATURA POENARUM, th. 13, n. 787-788 435 Stus Gregorius Magnus: «An ignis Inferni corporeus sit?, et sibi ipsi respondet: «Corporeum esse non ambigo» (18). Ex Theologis.- Omnes Scholastici, €xcepto AmbrClsio Catharino, qui ignem adnlittit metaphoricum, unanimi consensu realitatem ignis af– firmant. Ex ratione theologica.-Nequit probari nisi convenientia alicujus poe– nae- sensus praeter poenam damni, et revera: Peccatum est aversio a Deo et conversio ad creaturas. Atqui aver– sioni a Deo correspondet poena damni, et conversioni ad creaturas pot:na sensus. Ergo ... Prob. minar.: Conv,miens est ut qui contra Deum peccavit, sese ab eo avertendo. Deum ipsum semel pro semper amittat, et qui inordi– nate ad Cffaturas se convertit, illegitime bonis creatis fruendo, ab ip– sis noceatur. Jamvero in hoc consistit poena damni et poena sensus. Ergo... 788, Scholion: De modo r1u() ii;nis In.ferui agat in damnatos.-Non una est theologorum sententia, nec mirum, nam explicari oportet quo– modo aut qua ratione ignis mat€:rialis et corporeus positive agat in animam spiritualem. l.º) Aliqui dicunt ignem in tantum animam torquere in quantum continuo renovat memoriam felicitatis deperditae (19). -Haec tamen sententia videtur negare realitatem et poenam ignis. 2. 0 ) Alii dicunt ignem animam torquere in quantum ipsa apprehen– dit ignem ut aliquid nocivum sibi, quin tamen ignis ullo modo dam– natos attingat (20). -Haec tamen sententia insufficiens quoque videtur, quia non ig– nis, sed ejus apprehensio, damnatos torqueret. 3. 0 ) Alii dicunt ignem animam torquere in quantum in hac ignis perceptione anima ita defigitur ut in ea tota constituatur (21). -Haec tamen sententia insufficiens quoque videtur, quia non ig– nis. sed Deus in igne animam torqueret. 4. 0 ) Alii dicunt ignem animam torquere in quantum ignis corpo– reus detineret spiritum per modum alligationis <,retardans eum ab exsecutione propriae 1,oluntatis, ne scilicet possit operari ubi vult, et secundum quod vult» (22). -Haec tamen sententia suas habet difficultates, nam poenae dam– natorum essent aequales, ea quod poena alligationis esset una et ea– dem pro omnibus damnatis. Jamvero poenae damnatorum sunt inae– quales, juxta ea quae in thesi sequenti sumus dicturi. (18) (19) (20) (21) (22) Dialog.. lib. 4, c. 29; Journel, 855, 958, 1258, 1370, 1774, etc. Ita DURANDUS, in IV. lib. 4, q. 10. Ita ALBERTUS MAGNUS, in IV, lib. 4, dist. 44, a 34, et STUS. BONAVENTUBA, in IV. lib. 4, dist. 44, p. 2, a. 3. q. 2. Ita SCOTUS, in IV, libr. 4, dist. 44, q. 2, ª· 2; OCCAM, QuodZ., 1, q. 9; Bn:r.. in IV. lib. 4, dist. 44, q. 3, a. 2, concl. 3. Ita STUS. THOMAS, Suppl., q. 70. a. 3; Contr. Gent., lib. 4, c. 90; De Verit•• q, 26, a. 1: cfr. de tata hac quaestione SACRAE THEOLOGIAJl SUMMA, Zoo. cit., n. 200-216.