BCCCAP00000000000000000000547

430 DE NOVISSIMIS, th. 12, n. 781 Respondeo: Nullam esse paritatem inter modum descriptionis, qui potest esse plus minusve metaphoricus, et prolationem sententiae, quae fieri debet per locutionem propriam et non figuratam. 2.º) «Bonum est tibi debilem introire in vitam quam duas manus habentem, ire in gehennam, in ignem inexstinguibilem, ubi vermis eo– rum non moritur et ignis non exstinguitur» (10). 3.º) Aliis plurimis in locis sermo fit in Sacra Scriptura de statu damnatornm ita immutabili et determinato ut excludatur quaelibet pos– sibilitas liberationis a poenis quas dnmnati patiuntur: «Et in his om– nibus inter nos et vos chaos magnum firmatum est, ut hi qui vo,lunti hinc transire ad vos, non possint. neque inde huc t.ransmeare» (11). Ex Traditione. l.º Generatim Patres doctrinam sanam de aeterni– tate poenarum in suis scriptis ostendunt: loquuntur enim de «igne in– exstinguibili» d-e «poena aeterna», de «igne perpetuo», de tormentis quae finem non habent (12). 2.º) Exorta haerest.. Origenist.arum, aliqui dogma obscurare inten– tant; sed omnes sancti Patres, uno forte excepto, nempe Sto. Gregario Nysseno, aeternitatem Inferni proclamant (13). 3.º) Si aliquando locutiones ambiguae inveniuntur ap1Jd ipsos P.a– tres, recto sensu interpretari possunt (14). 4.º) Jam a saeculo V, post definitiones Ecclesiae, fides de aet-erni– tate poenarum per universam congr-egationem fidelium denuo resplen– det., et pacifice in posterum possidetur. Ex ratione theologica. a) Ex natura peccati mortalis.- «Quisquis peccando sese moraliter deordinat deordinatione irreparabili, interm;– nahilem meretur poenam in foro illius cuí interior just'itiae ardo su– best, hoc est, in foro Dei. Atqui per omne mortale peccatum hamo sese mora!iter deordinat ea deordinatione, quae adhuc quidem reparabilis est per accidens in praesenti vita, sed omnibus modis irreparabilis evadit advenient'e termino vitae, quando liberum arbitrium non am– plius mobile est circa ultimum finem. Ergo eis omnibus qui cum reatu mortalis pcccati decedunt, justissime infligitur a Deo poena sine fine duratura» (15). b) Ex dignitate personae offensae.-Offensa tanto est gravior quan– to majar f:st persona quae off.enditur, et ideo poena offensae propor– tionari debet.. Atqui persona, per peccatum mortale offensa, -est Deus cujus dignitas est infinita. Ergo po-ena esse debet etiam quoddammodo (10) (11) (12) (13) (14) (15) Me., 9. 43-47; Mt., 5, 29; 18, 8-9. Luc.. 16, 19 sqs. STUs. IGNATIUS, Ad Eph,, 16, 1; STUs. JUSTINUS, I Apol., 12, 21, 52; STUJS. IRAENEUS, .4dv. haer., lib. 1, c. 10, n. 1; MINUCIUS FELIX, Octavius, 35; STUS CYPRIANUS, Ad Dem., 24, etc. Cfr. TIXERONT, Hist, des dogmes, t. 2, pag. 195 SQS. Cfr. PESCH, OP. cit., n. 631; cfr. in DTC, art. Enfer. BILLOT, op. cit., pag. 74.