BCCCAP00000000000000000000547

406 DE NOVISSIMIS, th. 4, n. 725-728 «Factum est ut moreretur mendicus et portaretur ab Anuelis in si– num Abrahae; mortuus est et diVes, et sepultus est in interno» (11). «Hodie mecum eris in paradiso» (12). Ex his testimoniis ciare constat Deum praemium vel poenam dam– nationis unicuique distribuere juxta uniuscujusque opera, et quidem sta– tirn post mortem; nullum enim temporis spatium videtur intercedere inter mortem et sanctionem definitivam; unde praemium et poena, sta– tim post mortem, per judicium particulare determinantur. Ex Traditione.-Sancti Patres, parabolam Lazari et mali divitis in– terpretando, hanc nostram doctrinam -expressis verbis nobis tradunt, nem– pe bonos statim post eorum mortem, in sinum Abrahae deduci, malos vero in Infemum descendere (13). Quare Catechismus Romanus haec habet: <<Cum unusquisque. nos– trum migraverit e vita... statim ad Dei tribunal sistitur, ibique de omni– bus justissima quaestio, quaecumque aut egerit aut dixerit aut cogitave– rit umquam; atque hoc privatum judicium vocatur» (14). Ex ratione theologica.-Haec veritas suadetur; nam: a) Post mor– tem clauditur status viae, ita ut anima amplius jam non possit mereri au 1; demereri; quare n ulla est ratio differendi judicium quo sors animae semel pro semper determinetur. b) Convenit ut horno, utpote persona singularis et pars totius gene– ris humani. duplex patiatur judicium: particulare scilicet et universale; particulare, ut ejus actiones et opera singulariter judicentur; universale autem, ut simul cum actionibus aliorum in judicio finali ponderen– tur (15). 72G. Scholion I: De loco judicii :particularis~ Communis est sen– tentia theologorum secundum quam, duce Sto. Bonaventura (16), ani– ma judicatur in ipso loco in quo a corpore separatur. 727. Scholion II: De Joco in quo manent animar a corpore jam se– paratae.-Animae, a corpore jam separatae, sunt, juxta earum merita aut demerita: a) in Coelú, si inventae sunt aeterna retributione glo– riae dignae; b) in Interno, si in peccato mortali actuaU decesserunt; e) in Purgatorio, si in instanti mortis aliquid adhuc liabent luendum poenae temporalis. Animae infantium, non baptizatorum, sunt in Limbo, qui proba– biliter idem est ac Limbus Patrum, in quo detinebantur animae justae Veteris Testamenti a consecutione gloriae. 728. Scholion III: Utrum animae, a corpore separatae, egredi va– Ieant e suis receptaculis.- Animae, quae sunt in Coelo aut in Inferno, (11 l (12) (13) (14) (15) (16) Luc.. 16, 22. Luc., 23, 43. B STUS. HILARIUS, Tract. super psalmos, 2, 48; PL., 9, 290; STUS. ASILIUS, In Psalmos homiliae, 7, 2; STUS. HIER0NYMUS, In Joelem, 2, 1; PL., 26, 965; STUS. AUGUSTINUS, In Joan., tr. 49, n. 10; Journel, 1829. P. 1, c. 8, n. 3. surml., q. 88, a. 1, ad l. In IV, disp. 20, in 1 p.