BCCCAP00000000000000000000547

390 DE DEO ELEVANTE, th. 11, n. 691-693 b) Sunt alii theologl, praesertim societatis Jesu, qui dicunt vires naturales neque intrinsece, neque extrinsece diminutas fuisse, ita ut horno in statu naturae lapsae et non reparatae in iisdem conditioni– bus versaretur ac in statu naturae purae; horno enim lapsus et non reparatus non magis differret ab hornine puro. nisi quantum horno nudatus differt ab hornine nudo; privatio donorurn in hornine puro fuisset ejus naturalis conditio; in homine vero lapso esset poena et vulnus. Attamen, notant isti auctores, hoc unum discrirnen adesset: quod in statu naturae lapsae horno remaneret destinatus ad finem super– naturalem, dum in statu naturae purae esset destinatus ad finem mere naturalem; quae anirnadversio quanti mornenti sit, postea appa– rebit (2). Contra omnes istos theologos ponimus hanc thesim, secundum quam horno in statu naturae lapsae et non reparatae c:ebilior factus esset quam in statu naturae purae, non quidern intrinsece, sed extrinsece; haec est sententia multorum Thomistarum, quae optimis argurnentis fulcitur (3). Hanc rnajorem debilitatem naturae in statu naturae lapsae repo– nimus nos in diminutione auxiliorum divinorum quae ideo substrahe– rentur quia illa auxilia divina nihil proficerent hornini lapso et non repara.to. 692. Censura. a) Quod vires naturales d1minutae non sint intrin– sece, t-enemus ut omnino certum et verum. b) Quod vero diminutae sint extrinsece, defendimus ut probabilius; est enim CJua-estio disputata in qua tantum valet censura theologica quantmn rationes. Pars. 1 ª" Vires diminutae non sunt intrinsece. 693. Probatur. a) Natura humana per peccatum original-e amisit dona sup-ernaturalia et praeternaturalia, ideoque debilitas quam exp-erire– tur in statu natura-e lapsa-e provenir-et ex istorum donorum privatione. Atqui natura humana in statu naturae pura-e omnibus istis donis caruis– set. Ergo vis intrins-eca facultatum natura-e humanae eadem esset tam in natura pura quam in natura lapsa. b) Si in statu natura-e lapsa-e vires naturales diminuta-e fuissent, hoc provenir-et, sive quia D-eus auf.erret aliquam facultatem, vel quia ipse in– funder·et aliquem habitum malum quo inclinaremur ad peccatum. Atqui neutrum admitti potest. Prob. minor.: Non primum, quia injustum ess-et humanam naturam privare aliqua proprietat-e vel facultate toti natura-e d-ebita (4); non se- (2) SUAREZ, De Gratia, pro!. 4, c. 8, n. 5; STUS. BELLARMINUS, De Gratia primi hominis, c. 5; MAZZELLA, OP. cit., n. 1069; PALMIERI, op. cit., th. 14; PIG– NAT. '1.RO, pag. 436 sqs.; PEsCH, OP. cit., n. 282 sqs.; LE BACHELET, Le peché origincl, pag. 84 sqs.; LERCHER, op, cit., n. 674. (3) BILLUART, De Gratia, dlss. 3. ª· 3; GounIN, De Gratia, q, 2, ª· 4; HUGON, De Gratia, t. 2, q. 1, ª· 3; SALMANTICENSES, De vitiis et peccatis, in I-II, q. 85, ª· 2-3: CAJETANUS, In I-II. q. 85, ª· 3; ZUBIZARRETA, op. cit., pag. 554. (4) «Quod detrimentum aliquod patiatur aliqua persona... In hls quae sunt na– turae, hoc non videtur posse contingere nisi propter vitium proprium per– sonae». STUS. THoMAs, De Malo, q. 5, a. 2.