BCCCAP00000000000000000000547

386 DE DEO ELEVANTE, th. 10, n. 682-683 peratus est, hujus et servus est» ( 4), a qua servitute nonnisi gratia Dei possit liberari: «Cum enim servi essetis vecca::1, libert Juistis jus– titiae» (5). Pars 2.ª: Vulneratus est in naturalibus. 682. Connexio materiae.-Homo, per peccatum originale, donis gra– tuitis spoliatus est, donis scilicet supornaturalibus et praeternaturalibus At nondum satis, nam juxta documenta Ecclesiae -et dicta Pa– trnm et Theologorum, horno «vulneratus (:est) in natura», «liberum arbitrium viribus attenua;um et inclinatum» ( est), necnon «infirma– tum (6). 683. Status quaestionis.-Hinc quaerendum est utrum peccatum ori– ginal€ eo usque suam vim -extendisset ut natura humana intrinsece et essentialiter corrupta fuerit in suis -elem-entis naturalibus et essen– tialibus. Dicimus in thesi hominem vulneratum quid-em fuisse in naturalibus, non tamem quoad -ejus elementa constitutiva et essentialia. Explicatio terminorum.- Vulneratio nihil aliud sib1 vult in prae– s-enti nisi diminutionem, debilitationem ad bonum, vel ad malum incli– nationem. Ejus divisio. Vulm,ratio, de qua in praesenti, dividí potest in: lntrinsecam, si natura humana ita fuerit debilitata et infirmata ut vere dici deberd essenti3.liler corrupta quoad ejus elt>menta cons– titutiva. E.rtrinsecam, si natura humana fuerit debilior facta, etsi easdem vires naturales intrínsecas habeat relate ad consecutionem sui finis. In naturalibus, id est, in potentiis animae et corporis relate ad suum objectum rite assequendum. Potentiae animae sunt intellectus et voluntas; objectum intellectus est verum; objectum vero voluntatis, bonum; hinc intellectnm et voluntatem vulnerari idem est ac intel– lectum et voluntatem debiliores esse ad verum et bonum adipiscendum. Vulnera naturae humanae. Quatuor sunt vulnera quibus anima difficilius reddi potest ad suum objectum: a) Vulnus ignorantiae, quo intellectus est minus expeditus ad ve– rum cognoscendum. b) Vulnus malitiae, quo voluntas facile ad malum declinat et vir– tutem difficile excolit. e) Vulnus infirmitatis, qua appetitus irascibilis minus fortis est ad obstacula .superanda et rationi obediendum. d) Vulnus concupiscentiae, quo appetitus concupiscibilis immoderate (4) JI Petr., 2. 19. (5) Ad Rom., 6, 19. (6) ÚENZINGER, 186, 199, 793.